Robert Koch urodził się 11 grudnia 1843 roku w Clausthal w Królestwie Hanoweru, W roku 1865 po ukończeniu studiów medycznych w Getyndze rozpoczął praktykę lekarską w wielkopolskim Wolsztynie. W latach 1872-1880 pełnił tam funkcję lekarza powiatowego.
W tym czasie pracując we własnym domowym laboratorium odkrył w 1876 roku formy przetrwalnikowe czyli tzw. laseczki wąglika. Dwa lata później opisał gronkowce.
Odkrycia te przyniosły mu rozgłos, toteż od roku 1880 został doradcą rządowym Cesarskiego Wydziału Zdrowia w Berlinie. Tam prowadził większość dalszych badań. Już w roku 1882 odkrył prątki gruźlicy, a rok później podczas wyprawy do Indii odkrył przecinkowca wywołującego cholerę. W 1885 roku został profesorem uniwersytetu berlińskiego.
Wtoku dalszych badań wykrył szereg kolejnych drobnoustrojów. Udoskonalił techniki badań bakteriologicznych, m.in. formułując tzw. postulaty Kocha pozwalające określić czy dany mikroorganizm jest czynnikiem chorobotwórczym.
W roku 1890 sądził, że wyprodukował lekarstwo na gruźlicę. Praktyka wykazała, że wyprodukowana wówczas przez niego tuberkulina jest nieskuteczna, ale do dziś jest wykorzystywania w diagnostyce tej choroby.
W latach 1891-1904 Robert Koch został dyrektorem utworzonego specjalnie dla niego Instytutu Chorób Zakaźnych w Berlinie - późniejszego Robert-Koch-Institut.
Równocześnie od roku 1890 rozpoczął ścisłą współpracę z działającym od roku 1884 w Sławięcicach koło Kędzierzyna szpitalem przeciwgruźliczym. Sławięcicki kompleks szpitalny składał się z kilku obiektów: szpitala, lecznicy i sanatorium. To ostatnie dzięki obecności prof. Kocha stało się modne wśród niemieckiej arystokracji.
Naczelnym lekarzem sławięcickiego szpitala był doktor Goetsch. Pozyskanie przez niego znanego już wtedy Roberta Kocha było wielkim wydarzeniem dla całego regionu. Koch i Goetsch prowadzili wspólne badania nad prątkami gruźlicy eksperymentując na stadzie bydła dostarczonym przez sławęcickich książąt Hohenlohe. Współpracę tę przerwała w 1903 roku śmierć dyrektora Goetscha.
W roku 1905 Robert Koch za całokształt swych badań nad gruźlicą otrzymał Nagrodę Nobla. Zmarł 27 maja 1910 r. w Baden-Baden.