Jadwiga była spokrewniona z opolskimi piastami, bo jej prapradziadkami byli książę opolski Kazimierz I i jego żona księżniczka bułgarska Wiola.
Ich córka Eufrozyna Opolska, zostawszy żoną księcia kujawskiego Kazimierza, powiła awanturniczego księcia Władysława, który z racji niskiego wzrostu nazywany był Łokietkiem, co nie przeszkodziło mu w skutecznym zjednoczeniu większości ziem polskich i sięgnięciu po polską koronę. Zakończyło to okres tzw. rozbicia dzielnicowego.
Król Łokietek oprócz syna Kazimierza zwanego Wielkim spłodził także piątkę innych legalnych dzieci, a wśród nich Elżbietę znaną jako Łokietkówna. Elżbieta wyszła za mąż za węgierskiego króla Karola Roberta z francuskiej dynastii Andegawenów.
Z ich to związku urodził się król Ludwik Węgierski, który odziedziczył prawa do polskiego tronu po bezpotomnej śmierci Kazimierza Wielkiego. Niestety Ludwik także nie posiadał męskiego potomka, toteż po jego śmierci polscy magnaci postanowili, że uczynią wyjątek i na stanowisko króla ten jeden jedyny raz w polskiej historii powołano kobietę.
Tak więc córka Ludwika Węgierskiego Jadwiga Andegaweńska została koronowana nie jako królowa czyli żona króla, ale jako król Polski. Jak każde objęcie tronu przez kolejnego władcę, także koronacja Jadwigi odbyła się z odpowiednim ceremoniałem.
Na 16 października do wawelskiej katedry zaproszono licznych władców i krewnych. A, że o pokrewieństwie Andegawenki z opolskimi piastami pamiętano, bo w tamtych czasach sprawy rodowodowe były przedmiotem troski i uwagi odpowiednich królewskich urzędników, przeto na koronację zaproszono obu funkcjonujących wówczas opolskich książąt. A byli to Władysław II Opolczyk skądinąd wysoki urzędnik na węgierskim dworze oraz jego bratanek nominalny współrządca Opola aktualnie biskup poznański książę Jan Kropidło.
O ile książę biskup nie miał zbyt wielkich widoków na mariaż z daleką kuzynką, to myśl o małżeństwie z królową, nie była obca jego stryjowi Władysławowi Opolczykowi. Zdawał sobie on jednak sprawę z wielkiej niechęci jaką wzbudzał wśród krakowskiej szlachty. Póki co więc musiał zadowolić się jedynie udziałem w wystawnej imprezie.