Hieronim Dekutowski urodził się w robotniczej rodzinie o patriotycznych – legionowych tradycjach pod Tarnobrzegiem. Po ukończeniu gimnazjum rozpoczął pracę jako kreślarz, ale od jesieni 1939 roku planował podjąć studia na uniwersytecie lwowskim.
Plany te pokrzyżował wybuch II wojny światowej.
Jako ochotnik Dekutowski wziął udział w obronie Lwowa i wraz z resztkami lwowskiej załogi przekroczył granicę Węgier, gdzie został internowany. Po brawurowej ucieczce przedostał się do polskiej armii we Francji, tam skończył szkołę podoficerską. Naukę w wojennej podchorążówce przerwała mu inwazja niemiecka na Francję. Po upadku Francji przez Szwajcarię przedostał się do Wielkiej Brytanii, gdzie skończył podchorążówkę.
W 1942 roku zgłosił się na szkolenie dywersyjne do służby w AK. Zrzucony do kraju 17 września 1943 roku działał w oddziałach partyzanckich na Lubelszczyźnie. W styczniu 1944 został szefem Kedywu w Inspektoracie Rejonowym AK Lublin-Puławy. Stworzył wówczas najliczniejszy na Lubelszczyźnie lotny oddział partyzancki. Ustalono, że jego oddział, między styczniem i lipcem 1944, przeprowadził, ponad 80 akcji zbrojnych przeciwko Niemcom.
Na rozkaz dowództwa 28 lipca 1944, ppor. Dekutowski rozwiązał oddział i odtąd ukrywał się, wraz z kilkoma podkomendnymi, w Puławach, Lublinie i Tarnobrzegu. W sierpniu 1944 podjęli nieudaną próbę przedostania się do walczącej Warszawy.
W styczniu 1945 roku po zamordowaniu przez milicjantów czterech jego byłych żołnierzy Dekutowski zdecydował się podjąć walkę z komunistami i sowiecką okupacją. Dowodzone przez niego oddziały przeprowadziły wiele brawurowych akcji, które mogły by być kanwą niejednego filmu sensacyjnego.
W czerwcu 1945 roku otrzymał awans do stopnia majora. Po wyborach w styczniu 1947 roku i ogłoszeniu w lutym amnestii, rozformował i ujawnił część oddziałów. Wstrzymał te działania gdy zorientował się, że UB aresztuje byłych partyzantów. Formalnie zaprzestał prowadzenia akcji zbrojnych, które od pewnego czasu ograniczały się tylko do zaopatrywania oddziału i samoobrony.
Zagrożony aresztowaniem postanowił wraz z grupą swoich oficerów przedostać się na Zachód. 14 września 1947, stawił się na punkt przerzutowy w Nysie na Opolszczyźnie, punkt okazał się pułapką katowickiego Urzędu Bezpieczeństwa. Więziony i torturowany major Hieronim Dekutowski został skazany na śmierć.
Wyrok wykonano 7 marca 1949 w warszawskim więzieniu na Mokotowie.