Na Śląsku, także tym opolskim znani działacze społeczni, wśród których znaleźli się m.n. Marcin Gorzołka, Józef Łepkowski, Karol Kosicki oraz księża Józef Szafranek i późniejszy biskup ks Bernard Bogedain, ale także Józef Lompa zakładali i rozwijali działalność różnych stowarzyszeń i towarzystw.
To właśnie oni, ale także Karol Miarka upominali się o wymazaną z mapy Europy Polskę i krzewili polskość na Śląsku. Umacnianie polskości na Śląsku stało się też motywem przewodnim działalności księdza Karola Miarki pochodzącego z Pielgrzymowic w powiecie pszczyńskim.
Po skończeniu gimnazjum w Gliwicach i seminarium nauczycielskiego w Głogówku młody Karol rozpoczął pracę w szkole.W pierwszym okresie był nauczycielem pruskim. Mówił i pisał po niemiecku.W dodatku była to poezja bardzo specyficzna , gdyż wiele utworów zostało napisanych z myślą władcy Prus. Jednak w miarę zdobywania szkolnego doświadczenia zdał sobie sprawę jak ważną rolę do odegrania ma polskość na Śląsku.Jednym z pierwszych, którzy zaczęli go przekonywać do promowania polskości był nie kto inny jak sam biskup Bogedain. Jego zdaniem niemożliwe było uczenie Polaków po niemiecku ponieważ z polskością byli związani od urodzenia. Pod wpływem biskupa Karol Miarka zaczął się intensywnie uczyć polskiego.
Wtedy również doszło do spotkań z Pawłem Stelmachem redaktorem "Gwiazdki Cieszyńskiej". Także on nie pozostał bez wpływu na dalszą działalność Miarki, W 1861 roku ukazała się powieść Miarki "Klemensowa Górka" .Dwa lata później w roku powstania styczniowego ukazał się artykuł "Głos wołającego na puszczy górnośląskiej". Autor przedstawił w nim Śląsk jako puszczę i przypomniał przywódcom zrywów narodowych z 1794 , i 1830 roku ,ale i z 1863 roku, że oni nigdy nie upominali się o Śląsk. A przecież ludność polska zawsze mówiła po polsku i czuła się Polakami przekonywał Miarka.
W 1869 roku Miarka założył w Chorzowie (wtedy Królewskiej Hucie) pismo "Katolik". W budynku w którym mieściła się bytomska redakcja, w późniejszym czasie powstało pierwsze polskie gimnazjum. Pismo które ukazywało się przez wiele lat , aż do 1932 roku odegrało wielką rolę w krzewieniu kultury języka polskiego.Artykuły publikowane w Katoliku rozbudzały polską świadomość narodową.Na jego łamach zamieszczano przecież fragmenty powieści Prusa i Sienkiewicza,ale ukazywały się też wiersze Mickiewicza i Słowackiego.
W epoce ruchów wolnościowych w połowie XIX wieku ówczesny biskup wrocławski Melchior von Diepenbrock okazywał wyraźny sentyment do polaków.z fundacji katedralnej od 1848 roku przeznaczył odpowiednie kwoty, aby nauka w trzech gimnazjach:w Opolu, Gliwicach i Raciborzu mogła się odbywać w języku polskim.
Powstały w Bytomiu Polski Klub Narodowy stawiał sobie za cel żądanie praw narodowości polskiej takich , jakie wtedy służyły narodowości niemieckiej.a polscy Ślązacy domagali się stanowczo nie tylko poszanowania polskiej mowy, ale przede wszystkim uznania ich odrębnej polskiej narodowości.