Podziemna działalność miała być kontynuacją bohaterskiej walki polskiej armii toczonej także na śląskiej ziemi w okolicach Pszczyny i Wodzisławia Ślaskiego. Wszyscy wciąż pamiętali bohaterską obronę Katowic, Gliwic czy Bytomia.

Pomimo silnej polityki germanizacyjnej na ziemiach włączonych do Rzeszy również na Śląsku działały różne organizacje polityczne I wojskowe w ramach Polskiego Państwa Podziemnego .

Na Górnym Śląsku nazwa Służba Zwycięstwu Polski w pierwszym okresie nie przyjęła się. Posługiwano się raczej nazwą Siły Zbrojne Polski, a później Polskie Siły Zbrojne. Nie zmieniło się to także po przekształceniu SZP w ZWZ. Do 1940 r. niekwestionowanym przywódcą śląskiego podziemia był Józef Korol. Jego zastępcą został Józef Szmechta jeden z dowódców w III powstaniu śląskim związany z grupą “Wawelberga” . Korol od początku okupacji niemieckiej czynnie włączył się w prace konspiracyjne.Założył Polską Organizację Powstańczą. Początkowo wspólnie z Józefem Pukowcem charyzmatycznym przywódcą polskich harcerzy na Śląsku skupił się na tworzeniu struktur konspiracyjnych na ziemi rybnickiej.

Jednym z najważniejszych celów działalności stało się przygotowanie czwartego Powstania Śląskiego i uderzenie na wojska niemieckie okupujące Śląsk, co ostatecznie nie zostało zrealizowane. Wstępem do powstania miały być działania pozytywistyczne. Ratowano pomniki kultury materialnej i duchowej będącej dowodem na polskość Śląska, Prowadzone były akcje charytatywne wśród ludności cywilnej, Wydawano była prasa konspiracyjna oraz organizowano akcje małego sabotażu przeciwko okupantowi.

W tym czasie działały już struktury powiatowe m.in. w Katowicach, Pszczynie, ale także w Tarnowskich Górach, Świętochłowicach i Opolu. Sztab Okręgu podzielony został na pion cywilny i wojskowy. W skład inspektoratu “Opole” weszły – powiaty: kluczborski, nyski, kozielski no i oczywiście opolski. Dowódcą został Henryk Hulok ps. ,,Zabrzeski”.

Już w drugim miesiącu wojny na rozkaz Komendy Obszaru Krakowskiego Służby Zwycięstwu Polski (SZP) Korol rozpoczął tworzenie struktur tej organizacji na Śląsku. Po utworzeniu Związku Walki Zbrojnej (ZWZ) został komendantem ZWZ Okręgu Śląskiego.

Latem 1940 r. ukrywał się w zakonspirowanym domu w Wiśle Jaworniku. Pod koniec sierpnia 1940 r. do willi przybyła grupa żandarmerii niemieckiej . Właśnie tam doszło do potyczki zbrojnej w której zginął Korol.

Dzisiaj tamte wydarzenia przypomina tablica umieszczona na jednej ze ścian budynku. Natomiast w Tarnowskich Górach jego imieniem nazwano jedną z ulic.