Już w czasie studiów na wydziale teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego działał we wrocławskich organizacjach studentów polskich, takich jak Towarzystwo Literacko-Słowiańskie, czy Towarzystwo Górnośląskie . Wygłaszał odczyty świadczące o jego znajomości literatury polskiej na Śląsku.

Po uzyskaniu święceń kapłańskich został skierowany do parafii św. Barbary, a następnie św. Jadwigi w Królewskiej Hucie dzisiejszym Chorzowie. Tu nawiązał kontakty z polską młodzieżą (m.in. z Wojciechem Korfantym). Wspierał działalność tajnego kółka oświatowego.

Pracował w kilku parafiach w powiatach prudnickim i strzeleckim. Jako proboszcz w Ligocie Prudnickiej wybudował nowy Kościół pw. św. Stanisława Biskupa Był też jednym z organizatorów Towarzystwa Szerzenia Elementarzy im. ks. Engela.

Po wyborczym zwycięstwie Korfantego w 1903 r. podjął w końcu lipca inicjatywę utworzenia Polskiego Towarzystwa Ludowego i był jego pierwszym prezesem. Rok później został przedstawicielem Śląska w Polskim Centralnym Komitecie Wyborczym.

Następnie stał się przywódcą nielicznej grupy duchowieństwa śląskiego otwarcie opowiadającego się po stronie polskiej. W wyborach do parlamentu w styczniu 1907 r. został wybrany posłem. Jednak już w następnym roku Ks. Skowroński został zmuszony przez biskupa wrocławskiego do zrezygnowania z polskiego mandatu. Odbyte w jego okręgu uzupełniające wybory przyniosły ponownie,polskie, przygniatające zwycięstwo. W ich wyniku wszedł do parlamentu niemieckiego inny ksiądz Józef Wajda - pisał Kazimierz Popiołek w "Dziejach Śląska".
Wybory zakończyły się zwycięstwem polskich kandydatów. I zupełną klęską niemieckiej partii centrowej,która przez wiele lat wiodła prym na Śląsku. Na początku I wojny światowej Skowrońskiej zaangażował się w akcję pomocy ofiarom wojny i był przewodniczącym śląskiego Komitetu Wykonawczego Niesienia Pomocy Głodującej Ludności Królestwa.

W 1917 r. został współzałożycielem i tymczasowym przewodniczącym Towarzystwa Oświaty na Śląsku im. św. Jacka, które stawiało sobie za cel wydawanie książek i czasopism, prowadzenie odczytów, pielęgnowanie śpiewu, utworzenie muzeum i biblioteki polskiej. Do końca 1919 r. towarzystwo założyło na Górnym Śląsku blisko 170 kółek oświatowych przygotowując Ślązaków do plebiscytu.

Przez cały okres swojej posługi kapłańskiej należał do tej grupy patriotycznego duchowieństwa śląskiego, która wspierała lud śląski w jego dążeniach narodowych.
Ksiądz Aleksander Skowroński zmarł w 1934 r. W pogrzebie śląskiego kapłana wzięli udział biskupi Stanisław Adamski i Józef Gawlina, a kazanie nad trumną zmarłego wygłosił wieloletni towarzysz jego walk narodowych, ks. Paweł Brandys.

9 lutego tego roku minie 159 rocznica urodzin księdza Aleksandra Skowrońskiego przez całe swoje dorosłe życie zaangażowanego w działania na rzecz polskiego Śląska.