Schyłek lat 70-tych, mija powoli era rozbudowanych, monumentalnych płyt progresywnych, jednak trio Emerson Lake and Palmer, pomimo coraz większej ilości przebojowych piosenek, nie rezygnuje z nich zupełnie, chociaż ewidentnie skraca i grywa fragmenty, co budziło wówczas i dzisiaj pewien niedosyt. Nie rekompensuje tego trasa zaplanowana na wspólne granie z orkiestrą, co, jak się okazało, przerosło okazały budżet zespołu i ostatecznie dokument, jakim jest płyta koncertowa, nie wypadł tak okazale jak mógł. Jednak nie sposób i tu się nie wzruszyć i nie docenić mistrzowskiego, jak zawsze kunsztu muzyków.