Nazwa porcjunkuli (łac. – skrawek gruntu) odnosi się małego benedyktyńskiego kościółka Matki Bożej Anielskiej. Powstał on w IX w. i pierwotnie był pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny z Doliny Jozafata. Obecnie jest on wewnątrz zbudowanej w XVI w. w Asyżu bazyliki Matki Bożej Anielskiej.

W XIII w., będący w ruinie kościółek, otrzymał od benedyktynów św. Franciszek z Asyżu. Zimą z 1207 r. na 1208 r. odbudował go własnymi rękami i tam zamieszkał.

Według jego relacji, w 1216 r. objawili mu się Jezus i Maryja w otoczeniu aniołów i mieli mu obiecać, że chrześcijanin, który nawiedzi kościółek od zachodu słońca 1 sierpnia do zachodu słońca 2 sierpnia dostąpi łaski odpustu zupełnego, tj. odpuszczenia win za wszystkie swoje grzechy. Warunkiem miało być, że wcześniej szczerze się z nich wyspowiada, otrzymując ważne sakramentalne rozgrzeszenie.

Na prośbę Franciszka przywilej ten zatwierdził papież Honoriusz III. W 1480 r. papież Sykstus VI rozciągnął go na wszystkie kościoły franciszkanów i klarysek. Ostatecznie w 1911 r. papież Pius X rozszerzył przywilej na wszystkie kościoły.

Kongregacja Odpustów 3 marca 1952 r. wydała dekret rozszerzający przywilej odpustu zupełnego toties quoties na 2 sierpnia lub w najbliższą niedzielę dla wszystkich kościołów i kaplic nawet półpublicznych. Ponowił to papież Paweł VI konstytucją apostolską "Indulgentiarium doctrina" w 1967 r.

W związku z tym każdy, kto 2 sierpnia nawiedzi kościół, spełniając zwykłe warunki konieczne do uzyskania odpustu, zyskuje odpust zupełny porcjunkuli.

Kościół Matki Bożej Anielskiej w Asyżu św. Pius X podniósł 11 kwietnia 1909 r. do godności bazyliki patriarchalnej i papieskiej. (PAP)

Autor: Magdalena Gronek

mgw/ joz/ js/