7 maja w Warszawie zmarł Jan Ptaszyn Wróblewski – legendarny polski jazzman, ceniony kompozytor, aranżer, dyrygent, a także dziennikarz i krytyk muzyczny. Gwiazdor estrady miał 88 lat. O odejściu muzyka poinformowali w mediach społecznościowych jego pogrążeni w żałobie bliscy. W czasie trwającej niemal siedem dekad kariery Wróblewski dał się poznać przede wszystkim jako wielki propagator jazzu w Polsce, a także utalentowany saksofonista tenorowy i barytonowy, którego wyróżniała charakterystyczna barwa instrumentu oraz niepodrabialny styl. W swoich kompozycjach kładł duży nacisk na aranżację i harmonię.

Na przestrzeni lat prowadził w Programie III Polskiego Radia autorskie programy muzyczne, m.in. „Trzy kwadranse jazzu”. Tworzył również muzykę filmową, m.in. do komedii kryminalnej „Pan Anatol szuka miliona” z 1958 roku. Na swoim koncie miał wiele prestiżowych nagród, takich jak Złoty Fryderyk, Paszport Polityki czy Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Złożyć hołd artyście postanowiła głęboko poruszona wiadomością o jego śmierci Maria Sadowska. „Myślę że to koniec pewnej epoki. Odchodzi ktoś, bez kogo trudno byłoby wyobrazić sobie dzisiejszy krajobraz polskiej sceny jazzowej. Humor, otwartość, niezwykły talent i chodząca erudycja muzyczna” – napisała na Instagramie znana wokalistka, scenarzystka i reżyserka filmowa. Sadowska wróciła również wspomnieniami do ich wspólnej pracy nad jej albumem z 2006 roku. Nagrania odbywały się w domu artystki, a konkretnie – w jej szafie.

„Kiedy byłam mało znaną piosenkarką na początku swojej drogi muzycznej, z duszą na ramieniu zaprosiłam legendarnego Ptaszyna do udziału w moim albumie +Tribute To Komeda+. Produkowałam go sama, studio znajdowało się w moim pokoju a mikrofon stał w… szafie. Ptaszyn zgodził się od razu i już na drugi dzień bez słowa skargi stanął wśród moich kolorowych ubrań ze swoim wspaniałym saksofonem. Był cudownie rozbawiony i opowiedział mi kilka fantastycznych anegdot o Komedzie. Nagranie zajęło mu jeden Take. Od razu był genialny, nie było co dalej nagrywać” – relacjonuje Sadowska.

Gwiazda podkreśliła, że twórczość Wróblewskiego wywarła ogromny wpływ nie tylko na jej muzykę, ale i działalność w branży filmowej. „Później wiele razy nasze drogi przecinały się na festiwalach jazzowych, a jego muzyka była dla mnie wielką inspiracją przy pracy nad filmem +Sztuka Kochania+. Wystarczyło że puściłam jedną z jego pierwszych płyt i już czułam się przeniesiona w złote lata polskiej ery jazzu. Trudno uwierzyć, że już go z nami nie ma. Nie będzie już komu nie tylko tak grać, ale też tak pięknie opowiadać o muzyce. R.I.P. Jan Ptaszyn Wróblewski” – zakończyła swój wpis.

Jazzmana pożegnali także inni rodzimi muzycy, m.in. słynny kompozytor i pianista jazzowy Włodek Pawlik, który w rozmowie z Polską Agencją Prasową zaznaczył, że jest „głęboko zasmucony i zaskoczony” informacją o odejściu Wróblewskiego. „Na pewno nie jest to łatwy dzień dla środowiska jazzowego w Polsce. Ptaszyn jest ikoną, legendą, jednym z tych muzyków jazzowych, którzy dawali podwaliny pod popularność jazzu w Polsce. Właściwie wszyscy się od niego czegoś uczyliśmy. (…) Ptaszyn pozostawił po sobie wiele wspaniałych dzieł, ale także wiele dobra. Wszyscy zwracali się do niego z prośbą pomoc, radę. Był człowiekiem o gołębim sercu. No Ptaszyn po prostu” – powiedział Pawlik. (PAP Life)

iwo/ag/