Ono stał się legendą piłki nożnej w Japonii, gdy w barwach Feyenoordu Rotterdam zdobył w 2002 roku Puchar UEFA po zwycięstwie w finale nad Borussią Dortmund.

Na przełomie wieków jako jeden z pierwszych torował drogę japońskim piłkarzom do Europy, obok Hidetoshiego Nakaty i Kazuyoshiego Miury.

W reprezentacji "Kraju Kwitnącej Wiśni" debiutował w wieku 18 lat i wystąpił w niej 56 razy, zdobywając sześć bramek. Trzykrotnie uczestniczył w finałowych turniejach mistrzostw świata, m.in. w 2002 roku w Japonii, w którym wystąpił we wszystkich spotkaniach, łącznie z przegranym meczem z Turcją w 1/8 finału.

W 2002 roku Ono został wyróżniony tytułem najlepszego piłkarza Azji. Poza Feyenoordem w trakcie kariery występował w niemieckim VfL Bochum oraz australijskim Western Sydney Wanderers. Z Urawa Red Diamonds zdobywał tytuły w lidze japońskiej oraz azjatyckiej Lidze Mistrzów, tak jak mistrzostwo kontynentu z drużyną narodową Japonii w 2000 roku.

Karierę zakończył w niedzielę w barwach Hokkaido Consadole Sapporo w przegranym 0:2 meczu z prowadzonym przez Macieja Skorżę zespołem Urawa Red Diamonds w ostatniej kolejce J-League. Drużyna polskiego szkoleniowca, dla którego także był to ostatni mecz w japońskiej lidze, zajęła czwarte miejsce w tabeli. Ekipa z Sapporo ukończyła rozgrywki na 12. pozycji.

cegl/ wha/