„Wędrując granią Tatr Zachodnich można napotkać fioletowe łany kwitnących pierwiosnków maleńkich oraz białe kępy sasanki alpejskiej. W niższych partiach Tatr, w dolinach natomiast wiosna na całego. Tam możemy zobaczyć wiele kwitnących gatunków, między innymi rozwijają się lepiężniki porastające brzegi górskich potoków, kwitnie też rzeżucha trójlistkowa” – opowiadał Zając.

Przyrodnik zaznaczył, że wiosna to szczególny czas dla kozic, dlatego, że rodzą się młode. Kozice na poród starannie wyszukują ustronnych miejsc, zazwyczaj na półkach skalnych, gdzie czują się bezpieczne, z dala od drapieżników. W całych Tatrach żyje około tysiąc kozic. Dwa razy w roku – wiosną i jesienią organizowana jest akcja liczenia tych zwierząt.

„Koniec maja to już w zasadzie ostatnie wykoty kozic. Możemy obserwować młode kozice uczące się chodzić po stromych zboczach. Swoją aktywność na wiosnę prowadzą także świstaki, które w kwietniu wyszły ze swoich nor i przystąpiły do godów, a obecnie na świat przychodzą maleńkie świstaki” – mówił PAP przewodnik.

Świstacza ciąża trwa 32 dni. Małe świstaki przychodzą na świat w norach, a przyrodnicy spodziewają się, że młode osobniki pojawią się na powierzchni na przełomie czerwca i lipca. Przez trzy lata młode świstaki mieszkają z rodzicami, a potem migrują, aby założyć własne kolonie. W jednym miocie rodzi się do sześciu świstaków. Dorosły wiek osiąga średnio 30 proc. z nich. W polskiej części Tatr w koloniach żyje około 200 świstaków. Ich nazwa pochodzi od charakterystycznego świstu, jaki zwierzęta wydają, gdy są czymś zaskoczone lub zaniepokojone. W Polsce świstaki żyją tylko w Tatrach.(PAP)

autor: Szymon Bafia

szb/ dki/