W listopadzie 2019 r. rząd Borisa Johnsona ogłosił, że nie będzie wnosił sprzeciwu wobec podjętej w marcu tego samego roku decyzji radnych hrabstwa Cumbria w północno-zachodniej Anglii, którzy wyrazili zgodę na budowę. Zgodnie z pierwotnym planem miała się ona zacząć na początku 2020 r., do czego jednak nie doszło, po części z powodu pandemii koronawirusa, a po części - niekończących się kontrowersji wokół projektu.

W planowanej kopalni Woodhouse Colliery w pobliżu Whitehaven wydobywanych miałoby być z dna morskiego 2,5 ton węgla koksującego rocznie przez 50 lat. Byłby on wykorzystywany m.in. w okolicznych hutach i zakładach chemicznych. Operator kopalni, firma West Cumbria Mining (WCM), przekonuje, że wydobywany lokalnie węgiel ograniczy import, co w ostatecznym rozrachunku zmniejszy emisję dwutlenku węgla, a ponadto kopalnia umożliwi stworzenie 500 nowych miejsc pracy.

Ale w związku z tym, że Wielka Brytania będzie w listopadzie gospodarzem ONZ-owskiego szczytu klimatycznego COP26, a rząd ogłosił, że do 2050 r. kraj ma osiągnąć zerową emisję netto gazów cieplarnianych, budowa nowej kopalni węgla jest coraz bardziej kłopotliwa wizerunkowo i podważa wiarygodność inicjatyw Johnsona na rzecz powstrzymania zmian klimatycznych. Z drugiej strony ewentualne zablokowanie przez rząd budowy byłoby kłopotliwe politycznie ze względu na obiecywane mieszkańcom miejsca pracy.

W liście wysłanym do radnych z Cumbrii minister budownictwa i społeczności lokalnych Robert Jenrick poinformował, że sprawa kopalni nie ma charakteru wyłącznie lokalnego, wobec tego przeprowadzone zostaną publiczne konsultacje przed podjęciem ostatecznej decyzji, która będzie należała do rządu.

Ostatnią nową głębinową kopalnią węgla w Wielkiej Brytanii była Asfordby Colliery w hrabstwie Leicestershire, której budowę zaczęto w 1987 r. Z kolei ostatnią działającą głębinową kopalnię węgla - Kellingley Colliery w hrabstwie North Yorkshire - zamknięto w 2016 r.

Z Londynu Bartłomiej Niedziński (PAP)

bjn/ akl/