W domu trwały przygotowania, do kościoła w tym czasie szły babcie z wnukami. - Zadaniem dziecka było ucałowanie krzyża, babcia miała inne "obowiązki" - opowiada Maria Żmija-Glombik. - Zawsze tam miała pod fartuchem tytkę ze słodyczami. Jak dziecko całowało, to ona tam szybko coś wyciągała i kładła. Mówiła: patrzy tu wysoko i nagle jest słodkość. I dostał on od tego Pana Buczka ten podarunek, tę słodkość, czasem ciastko, czasem jabłko.

Kolejną okazją do zdobycia słodyczy był zajączek wielkanocny. W niedzielne przedpołudnie dzieci musiały wyszukiwać przysmaki ukryte wokół domu.