Uczestnicy zawodów mieli do okoszenia specjalnie przygotowane poletka.

- Ciężko było, zboże powalone w tym roku, pomierzwione, że nie szło kosić. Przede wszystkim ważna jest dobra kosa. Pan Stanisław robi tak, żeby mi dobrze było odbierać, a koledze muszę układać snopki układać, żeby mógł ładnie związać - mówią członkowie zespołu z Niwnicy.

- Ten turniej to jest taka żywa lekcja historii, która ma pokazać, jak kiedyś się żniwowało i ile trzeba włożyć wysiłku, żeby tę bułeczkę na śniadanie zjeść - dodaje Grzegorz Fornalik, główny organizator zawodów.

- Trzeba się zżyć z kosą i trzymać ją jak dziewczynę za ręke - zaznacza Mieczysław Łużny z Niwnicy.

- Na poczatku patrzyliśmy, obserwowaliśmy, a później człowiek wziął kosę raz, drugi, trzeci. Coś tam dziadek, pradziadek poprawił, no i samo później poszło. Zbierający muszą uważać na kosiarza, kosiarz musi uważać na zbierających. Musi być współpraca, żeby krzywdy sobie nie zrobić - dodaje Tomasz Dańczyszyn z Piątkowic.

W tym roku w zmaganiach wzięło 8 zespołów, w tym jedna drużyna z Ukrainy. Byłą to już 18 edycja Złotej Kosy.