Na cmentarzu komunalnym w Opolu, gdzie znajduje się pomnik "Golgota Wschodu" , w asyście wojska samorządowcy, weterani wojenni, młodzież oraz mieszkańcy oddali hołd zamordowanym.

Obecni na uroczystościach żołnierze w stanie spoczynku przypomnieli, że przez kilkadziesiąt lat nie można było mówić o Katyniu, a rodziny zamordowanych były przez długi czas szykanowane.

- Pochodzę z Wołynia, więc o tej zbrodni wiedzieliśmy już w 1941 roku. Choć chciano nam wmówić, że mordowali Niemcy, my wiedzieliśmy, że zrobili to Rosjanie. Miałem wujka, od którego przestały docierać do nas listy. Mówiono nam, że jest w Grecji. Przez długi czas nie mieliśmy kontaktu, aż przyszedł list z Katynia. Przez wiele lat był to temat tabu – wspomina porucznik w stanie spoczynku Mirosław Żarczyński.

- O Katyniu usłyszałem jak byłem bardzo młodym człowiekiem. Wywodzę się z rodziny lwowskiej, o przepięknych tradycjach patriotycznych. Ludzie, którzy walczyli za ojczyznę nauczyli mnie jak być Polakiem i patriotą – dodaje emerytowany żołnierz marynarki wojennej Marek Dwornicki.

- Kiedy wybuchła wojna miałem 6 lat, ale o zbrodni katyńskiej dowiedziałem się w pierwszej połowie lat pięćdziesiątych. Podczas studiów zaczęto mówić o tym, co się tam wydarzyło. Zaczęto wtedy podawać do publicznej wiadomości różne fakty – mówi porucznik w stanie spoczynku Wiktor Gawrylak.

Zgodnie z dekretem władz ZSRR, podpisanym przez Stalina 5 marca 1940 r., NKWD rozstrzelało ok. 22 tys. obywateli polskich, w tym 15 tys. oficerów, policjantów, funkcjonariuszy straży granicznej i służby więziennej. Zbrodnia wyszła na jaw 13 kwietnia 1943 r. W rocznicę tego dnia obchodzony jest Dzień Pamięci o Ofiarach Zbrodni Katyńskiej.

Związek Radziecki przyznał się do popełnienia zbrodni dopiero po 50 latach. 13 kwietnia 1990 roku Michaił Gorbaczow przekazał prezydentowi Wojciechowi Jaruzelskiemu listy przewozowe NKWD z obozów w Kozielsku i Ostaszkowie oraz spis jeńców ze Starobielska.

W 2000 roku w Charkowie, Katyniu i Miednoje otwarto polskie cmentarze wojenne.
Śledztwo w sprawie zbrodni katyńskiej prowadzi Instytut Pamięci Narodowej od listopada 2004 roku. Historycy IPN uważają Zbrodnię Katyńską za ludobójstwo. Innego zdania są Rosjanie którzy uznali, że mord nie był zbrodnią ludobójstwa.