21 maja rozpoczęła się druga faza III powstania śląskiego była to faza niemieckich prób przełamania polskich pozycji i znalezienia drogi do centrum górnośląskiego okręgu przemysłowego, gdzie spore siły niemieckie trwały w oblężeniu zablokowane przez tamtejszych powstańców.

Głównym celem niemieckiej ofensywy było przełamanie powstańczego frontu na kierunku Krapkowice – Gliwice, a w dalszej fazie opanowanie całego Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego i wyparcie powstańców poza granice rejencji opolskiej. To był plan strategiczny, jednak na poziomie taktycznym na początek trzeba było wyprzeć powstańców z dominującej nad drogami do Gliwic Góry Świętej Anny.

Drugim równie ważnym kierunkiem niemieckiego natarcia był front północny. Tam atak z rejonu Kluczborka miał doprowadzić do przecięcia powstańczych linii zaopatrzenia biegnących z Praszki przez Gorzów Śląski na południe. Drugą korzyścią z ataku na północy miało być zawiązanie walką możliwie dużych sił powstańczych z tego samego powodu Grupa Süd rozpoczęła natarcie na pozycje powstańcze w rejonie Olzy.

Ostatecznie bitwa o Górę Świętej Anny stała się głównym wydarzeniem tej fazy powstania. Inicjatorem tej akcji był generał Bernhard Franz Karl Adolf Von Hülsen, twórca i dowódca freikorpsu Hülsen, autor wydanej w 1922 r. książki „Der Kampf um Oberschlesien” czyli „Kampania na Górnym Śląsku”.

Utworzony przez niego Freikorps Hülsen był ochotniczą formacją, która zasłużyła się podczas likwidacji w Berlinie rewolucji Związku Spartakusa. Po spacyfikowaniu Berlina freikorps przetransportowany został na Śląsk, w rejon Krapkowic, skąd ruszył do walki o Górę Świętej Anny.