29 września 1944 r. we wczesnych godzinach porannych Niemcy siłami 19. Dywizji Pancernej, dwóch pułków piechoty Wehrmachtu i innych formacji rozpoczęli atak na Żoliborz. Natarcie wspierało kilkadziesiąt dział szturmowych i czołgów.

Krwawe walki rozegrały się w wielu punktach dzielnicy, m.in. przy klasztorze Sióstr Zmartwychwstanek przy Krasińskiego 31, w rejonie bloków mieszkalnych spółdzielni "Zimowe Leże" przy ul. Słowackiego 3b róg Poczobuta oraz w budynkach spółdzielni "Zgoda" (ul. Słowackiego 5a).

Żołnierze Zgrupowania AK „Żniwiarz” wycofali się z warsztatów „Opla” (przed wojną Miejskie Centralne Warsztaty Samochodowe) przy ul. Włościańskiej 52. Oddziały ze Zgrupowania „Żyrafa” ewakuowały się z ruin klasztoru Zmartwychwstanek. Nieprzyjaciel nacierał od strony Dworca Gdańskiego i Cytadeli.

Podczas walk koło miejscowości Budy Zosine w okolicy Jaktorowa i przebijania się na południe zginął Alfons Kotowski ps. „Okoń” (1899-1944). Dowodzona przez niego Grupa AK „Kampinos” utraciła 150 żołnierzy, ponad stu trafiło do niemieckiej niewoli. Grupie pod dowództwem mjra Bronisława Lewkowicza "Kompasa" udało się przebić przez niemiecką obławę i przedostać na południe, na teren powiatu przysuskiego.

Do niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Stutthof przybył kolejny transport warszawiaków z obozu Dulag 121 w Pruszkowie. Liczył on 1258 osób.