Uroczystości rozpoczęła w środę przed południem msza św. w kościele NMP Królowej Różańca Świętego w Gdańsku Przymorzu. Pogrzeb kpt. Władysława Dobrowolskiego odbył się w kwaterze Armii Krajowej na Cmentarzu Łostowickim. W uroczystościach wzięła udział rodzina, byli żołnierze Armii Krajowej, działacze opozycji, delegacja "Solidarności", kibice Lechii Gdańsk oraz delegacja Instytutu Pamięci Narodowej.


"Nie mogę inaczej niż przyjacielem nazwać osoby, dzięki której mam dziś smutny zaszczyt przemawiać, jako prezes Instytutu Pamięci Narodowej. To nikt inny, jak kapitan Władysław Dobrowolski przez ostatnie piętnaście lat, jak niegasnący, jasny, pełen nadziei płomień, rozgrzewał w sercu moim i sercach moich rówieśników, którzy są dzisiaj tutaj, żar wielkiej miłości do historii, do Polski i do Rzeczpospolitej. Sam, gdy miał niespełna szesnaście lat, wstąpił do Armii Krajowej. Złożył przysięgę i walczył o wolną, niepodległą Polskę. Już wówczas był bohaterem, choć sam nigdy tak by się nazwał" – mówił na cmentarzu w Gdańsku prezes IPN Karol Nawrocki.


Kapitan Władysław Dobrowolski podczas wojny podlegał Augustowi Emilowi Fieldorfowi "Nilowi". Miłość do ojczyzny wyniósł z rodzinnego domu o tradycjach wojskowych. Pradziadek kapitana walczył w powstaniu listopadowym, a dziadek w styczniowym.


Z Pomorzem Dobrowolski związał się w 1947 roku. Był absolwentem Wyższej Szkoły Handlu Morskiego (1950) i Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Sopocie (1965). Po wojnie pracował w branży rybołówstwa i okrętowej. Współorganizował działania Klubu Inteligencji Katolickiej w Gdańsku (1979–1980).


Dobrowolski od sierpnia 1980 był działaczem "Solidarności", członkiem Ośrodka Prac Społeczno-Zawodowych przy Międzyzakładowym Komitecie Założycielskim "S" Gdańsk oraz zastępcą kierownika Wszechnicy Związkowej "S".


W stanie wojennym działał w podziemnej „Solidarności”. Współorganizował spotkania Tymczasowej Komisji Koordynacyjnej, współpracował z podziemnym "Biuletynem" Tymczasowej Komisji Zakładowej Stoczni Gdańskiej, był też członkiem redakcji "Informatora" Tymczasowej Komisji Zakładowej Gdańskiej Stoczni Remontowej.


Dobrowolski był rozpracowywany przez komunistyczną Służbę Bezpieczeństwa w ramach Sprawy Operacyjnego Sprawdzenia krypt. "Kolporterzy" (1984). W latach osiemdziesiątych organizował protesty i referendum w sprawie budowy elektrowni jądrowej w Żarnowcu (1986–1990). Był też współzałożycielem Oddziału Gdańskiego Polskiego Klubu Ekologicznego i Fundacji Poszanowania Energii na Politechnice Gdańskiej.


Działał też w organizacjach kombatanckich: Porozumienia Niepodległościowych Związków Kombatanckich oraz Rady Kombatantów i Osób Represjonowanych. Kpt. Dobrowolski był wielokrotnie odznaczany m.in.: Medalem Wojska (1948, Londyn), Krzyżem Partyzanckim ZBoWiD (1980, nie przyjął), Krzyżem AK (1982, Londyn), Krzyżem Semper Fidelis i Złotym Krzyżem Zasługi (2006), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2007).


Kapitan był laureatem I edycji Nagrody Honorowej "Świadek Historii" w 2014 r. w Oddziale IPN w Gdańsku.