Wystawa stanowi podsumowanie akcji społecznej zainicjowanej w 2020 r. przez Prezesa Rady Ministrów Mateusza Morawieckiego. Była ona skierowana do osób po 60. roku życia i zachęcała do podzielenia się swoimi wspomnieniami. Punktem wyjścia opowieści miało być było zdjęcie, dokument lub film wideo z domowego archiwum. Prace mogły być przygotowane w formie pamiętnika, rejestracji wideo, wpisu na blogu lub w kanale w mediach społecznościowych.


Jak poinformowało Muzeum Historii Polski, w ramach akcji zostało nadesłanych kilkaset relacji i wspomnień. Zespół ekspertów stworzył z nich wystawę – opowieść o losach polskich rodzin w czasach wojny i pokoju.


„Otrzymaliśmy niemal 400 prac oraz wiele towarzyszących wspomnieniom pamiątek z domowych archiwów. W rozmowach telefonicznych usłyszeliśmy dużo wzruszających historii rodzinnych” – powiedziała Gabriela Sierocińska-Dec, koordynatorka akcji społecznej #MojaPamiątka, cytowana w informacji przesłanej PAP. „Wiele prac jest bardzo obszernych i często poruszają one wiele wątków, zarówno tych rodzinnych, jak i tych z historii Polski” - dodała.


Wirtualna wystawa #MojaPamiątka prezentuje najciekawsze prace nadesłane do Muzeum. Pokazane zostały one w porządku chronologicznym. Najstarsze z rodzinnych opowieści sięgają początków XIX wieku, a te najnowsze dotyczą schyłku PRL. Poszczególne okresy polskiej historii, z którymi nierozerwalnie wiążą się losy polskich rodzin, zostały umieszczone na osi czasu po lewej stronie ekranu. Można więc zwiedzać wystawę po kolei lub wybrać konkretny okres. Przy każdej z prezentowanych pamiątek znajduje się krótki opis, który można rozwinąć, aby dowiedzieć się więcej o bohaterach opowieści, przeczytać fragmenty nadesłanych prac, obejrzeć dodatkowe fotografie, a także pobrać całą pracę w pliku PDF.


Niektóre z nadesłanych prac opowiadały o losach kilku pokoleń lub o wydarzeniach odnoszących się do różnych okresów w historii. W takich sytuacjach na dole strony zostały zamieszczone odsyłacze do innej pamiątki pochodzącej z tego samego źródła, by odbiorca mógł prześledzić wcześniejsze i późniejsze losy danej rodziny. Część prac została także zaprezentowana nie na osi czasu, lecz w zakładce „Dodatkowe materiały” znajdującej się na górnym pasku. Można je pobrać w formie plików PDF.


Wśród pamiątek można zobaczyć m.in. legitymację wojskową uczestnika wojny polsko-bolszewickiej, decyzję o internowaniu w stanie wojennym jednego z działaczy Solidarności czy powojenną korespondencję z ocalonymi z Holokaustu, a także ślubne fotografie, zdjęcia z dzieciństwa i młodości, listy i dokumenty czy nawet świadectwo obowiązkowego szczepienia przeciw ospie prawdziwej, której epidemia nawiedziła Wrocław latem 1963 roku.


Jedną z pamiątek jest Miś z Warszawy. Elżbieta Czechowicz w swoich wspomnieniach opowiedziała o trudnym dzieciństwie w powojennej Łodzi. „Czteroosobowa rodzina zajmowała niewielki pokój bez zaplecza sanitarnego. Ojciec, przedwojenny urzędnik pracujący w Radzie Narodowej w Łodzi, bezskutecznie próbował poprawić warunki życia rodziny. Kierownik Wydziału Lokalowego powiedział mu, że musi zapisać się do partii, aby uzyskać przydział na większy lokal. Dopiero po jedenastu latach, w 1957 roku, udało im się przeprowadzić do własnego mieszkania. Pewnego dnia dziewczynkę spotkała niespodzianka – tata przyniósł jej zabawkę podarowaną przez znajomą z pracy. Miś należał do jej córki, która zginęła podczas oblężenia Warszawy w 1939 roku” – tak Elżbieta Czechowicz opisywała historię niedźwiadka.


Projekt został objęty honorowym patronatem Prezesa Rady Ministrów Mateusza Morawieckiego. Organizatorami są Muzeum Historii Polski we współpracy z Ministerstwem Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej oraz Ministerstwem Kultury i Dziedzictwa Narodowego.(PAP)