Pierwsza informacja o istnieniu w Zakrzowie kościoła parafialnego pod wyzwaniem św. Mikołaja pochodzi z roku 1285, co ciekawe informacja o lokacji samej wsi Zakrzów pochodzi dopiero z roku 1300. W tamtym czasie mieszkało tam 20 kmieci i zagrodników z rodzinami.

Fakt, że parafia wzmiankowana jest o 15 lat wcześniej niż lokowano wieś świadczy wyłącznie o tym, że lokacja z roku 1300 była jedynie nadaniem ram prawnych istniejącej tu znacznie wcześniej osadzie.

Zachowany do dziś układ owalnicowy najstarszej części wsi świadczy o jej wczesnośredniowiecznym pochodzeniu. Zapewne osada istniała w tym miejscu jeszcze w czasach przedchrześcijańskich. Liczne w gminie Polska Cerekiew znaleziska archeologiczne kultury łużyckiej świadczą o stosunkowo gęstym zaludnieniu tych terenów już pierwszym tysiącleciu przed Chrystusem.

Według wydanego w roku 1888 we Wrocławiu dzieła wybitnego niemieckiego językoznawcy Hainriha Adamy nazwa wsi Zakrzów pochodzi od staropolskiego słowa „krze” oznaczającego krzewy i zarośla, byłby więc wg niego Zakrzów miejscowością położoną „za krzakami”. Niemiecka wersja tej nazwy „ZAKRAU” jest wg niego fonetycznie zgermanizowaną nazwą polską.

Wzmiankowany w roku 1285 kościół świętego Mikołaja w Zakrzowie z pewnością był drewniany, jak większość wiejskich kościołów na Opolszczyźnie. I jak większość zapewne też co jakiś ulegał pożarom. Dlatego w roku 1831 wybudowano w końcu w Zakrzowie kościół murowany w stylu klasycystycznym.

Nieco wcześniej, bo w początkach XIX wieku wybudowano w Zakrzowie dwór i kaplicę. Najbardziej okazały obecnie zabytek we wsi – pałac, w którym do niedawna mieścił się Ludowy Klub Jeździecki Lewada wybudowano na przełomie XIX i XX wieku.