Jan Nepomucen Sułkowski herbu Sulima urodził się 23 czerwca 1777 roku w Warszawie jako następca księcia bielskiego Franciszka Sułkowskiego. Gdy dobiegał pełnoletniości Polska właśnie znikała z mapy z powodu rozbiorów. Idąc zatem w ślady ojca rozpoczął służbę w armii austriackiej, którą porzucił w roku 1802.

Już wkrótce stał się poszukiwanym przez prawo renegatem, bowiem publicznie krytykował poczynania cesarza Franciszka II Habsburga. Schwytany i osadzony w tyrolskiej twierdzy Kufstein, po rocznej odsiadce zdołał z niej zbiec w maju 1804 roku i schronił się w pruskiej części Śląska.

W grudniu 1806 roku gdy po rozbiciu pruskich armii wojska napoleońskie wkraczały na Śląsk Jan Nepomucen Sułkowski poślubił w Mysłowicach baronessę Ludwikę Larysz.

Baronessa okłamała Jana twierdząc, że ma lat 18, gdy tymczasem była o 2 lata młodsza. On też nie był szczery, bo mając lat 29 oświadczając się powiedział, że ma 25. Ślub odbył się pospiesznie za dyspensą biskupa krakowskiego, który zwolnił parę od zapowiedzi i adwentu, bowiem książę następca bielskiego tronu spieszył się na wojnę u boku mogącego przywrócić polską państwowość Napoleona.

Jan Nepomucen Sułkowski był bodaj pierwszym polskim arystokratą, który wystąpił do Napoleona z propozycją utworzenia polskiego oddziału huzarów. Już wkrótce na bazie jego oddziału powstały 10 i 13 pułki huzarów księstwa warszawskiego, na razie jednak Sułkowski zebrał 1200 ochotników w obozie Siewierzu i na ich czele przedsiębrał wyprawy na pruski Śląsk.

Ponieważ jednak nie było tam pruskiego wojska, ograniczały się one głównie do rabunków.
Chcąc usprawiedliwić przed Francuzami swoje wyprawy do Prus zorganizował w okolicach Mysłowic niefortunną prowokację. Przebrał mianowicie część swojego oddziału w pruskie mundury i zainscenizował z nimi bitwę. Pech chciał, że całemu spektaklowi przyglądał się silny oddział kawalerii, który wyszedł na daleki zwiad z oblężonej twierdzy Koźle. Prusacy wykorzystali zamieszanie i rozbili zdezorientowanych kawalerzystów Sułkowskiego.

W kolejnych latach książę Sułkowski związał się z francuskim wywiadem. Za działalność na terenie Śląska cieszyńskiego był wielokrotnie aresztowany przez Austriaków. W międzyczasie doczekał się syna a w roku 1812 odziedziczył księstwo bielskie.

9 listopada 1832 roku Jan Nepomucen Sułkowski zmarł jako więzień ciężkiej twierdzy w Terezinie. Przypuszcza się, że został przez Austriaków otruty.