Tym razem zabieramy Was w podróż do przeszłości i może uda Wam się wczuć w atmosferę pewnej majowej soboty 1958 roku.

Wszystko zaczęło się jesienią 1957 roku, kiedy to w Opolu zawiązał się Społeczny Komitet Budowy jachtu "Dar Opola". Inicjatorami akcji byli: Jerzy Łańcucki, Tadeusz Datoń oraz wielu innych działaczy ówczesnej Ligi Przyjaciół Żołnierza.

Zaczęto zbierać finanse, ruszyła machina propagandowa, włączyły się opolskie zakłady oraz władza. Pod koniec roku zlecono stoczni Gdańskiej wybudowanie jachtu typu J-140.
Po s/y Josephie Conradzie miał to być drugi jacht tego typu w Polsce.

Jezioro Turawskie, a właściwie Hitler See, zbudowane zostało przez Niemców w latach 1933-1939. Z założenia miało być zbiornikiem retencyjnym, regulującym Małą Panwię, która regularnie zalewała okoliczne pola.

Przez okres II wojny światowej, poza zarybianiem nie była prowadzona żadna inna aktywność związana z jeziorem. Tylko w drewnianym domku nad Jeziorem Małym, można było spotkać młodych sportowców z Hitlerjugend... Pięknego starego domku niestety dziś już nie ma. Spalił się niecałe 20 late temu.

Chyba nie ma polskiego żeglarza, który by nie znał choć jednej piosenki Jurka Porębskiego. Legendarny dziś już bard piosenki żeglarskiej, współtwórca i członek "Starych Dzwonów". Autor wielu już klasycznych przebojów takich jak: "Gdzie ta keja", "Cztery Piwka" czy "Jejku, Jejku".
Jurka Porębskiego chyba nie trzeba przedstawiać, bo jego piosenki znamy wszyscy. Przez lata wrosły w polską kulturę żeglarską. Są jak ikony.

Żeglarstwo ma wiele twarzy i z każdym nowym portem dostrzegamy kolejny cel, który chcielibyśmy osiągnąć. Najczęściej wszystko zaczyna się na małym lokalnym akwenie. Np. Jezioro Turawskie, Nyskie, Odra czy zbiornik w Januszkowicach. Pierwszym sukcesem jest przepłyniecie na drugi brzeg: jeziora, Mazur, Zatoki Gdańskiej, Bałtyku itd., itd., itd., bez końca...

Przez kilkadziesiąt lat powojennej Polski, zmieniał się system zdobywania stopni żeglarskich. Ukoronowaniem tej drabinki było uzyskanie przez polskiego żeglarza stopnia Kapitana.
Ale stopni kapitańskich było kiedyś kilka: Jachtowy Kapitan Żeglugi Bałtyckiej, Jachtowy Kapitan Żeglugi Wielkiej czy Jachtowy Kapitan Żeglugi Wielkiej - pełne uprawnienia.

W latach 60 ubiegłego wieku na terenie Opola funkcjonowały dwie uczelnie: Wyższa Szkoła Pedagogiczna oraz Wyższa Szkoła Inżynierska. Mimo że wśród studentów było wielu żeglarzy, to na żadnej z tych uczelni nie było organizacji o charakterze żeglarskim. To się zmieniło w 1967 roku za sprawą Ireneusza Dulasa – opolskiego harcerza, żeglarza.
W kwietniu założył „Wodno Radiowy Akademicki Krąg Instruktorski” popularnie nazywany "WRAKI".

Początki opolskiego żeglarstwa datuje się na jesień 1945 roku, ale rozkwit tej dyscypliny nastąpił w latach 60 ubiegłego wieku. W 1969 roku prezesem Opolskiego Okręgowego Związku Żeglarskiego został Tadeusz Strzała, który pełnił tą funkcje aż do 1989 roku.

Każda dziedzina życia ma coś swojego, nietypowego i charakterystycznego. Dla ludzi morza rum stał się nieodzownym partnerem w ich morskim życiu. Związane z tym napojem są niezwykłe historie i legendy, które Marek Szurawski - szantymen i znawca tego napoju, zawarł w swojej książce: "Nie ma złych dni czyli Opowieści rumowe z jasnej strony życia, przy 101 koktajlach zmieniających wszystko"

W miniony piątek 17.03. odbył się pierwszy koncert tegorocznych "Szantek" w Kędzierzynie Koźlu. Część pierwsza poświęcona była Jurkowi Porębskiemu, autorowi kilkudziesięciu piosenek o tematyce rybacko-żeglarskiej.

Kędzierzyn-Koźle od lat był silnym ośrodkiem żeglarskim w naszym województwie. Funkcjonowały tam aż cztery kluby żeglarskie. Dzięki pomysłowi członków klubu "Nauta", powstał festiwal: "Szantki", który ma się dobrze i należy do najstarszych festiwali żeglarskich w Polsce.