Taurasi, która 11 czerwca obchodziła 42. urodziny, będzie najstarszym uczestnikiem rywalizacji olimpijskiej w koszykówce w historii i pierwszą zawodniczką, która zagra o szóste złoto olimpijskie. Ma na koncie trzy mistrzostwa WNBA (2007, 2009 i 2014 z Phoenix Mercury) i trzy globu (2010, 2014, 2018) oraz sześć mistrzostw Euroligi.

"Jeśli jestem w składzie, to po to, aby grać. Cały czas to powtarzałam, że nie zależy mi na miejscu w składzie +za zasługi+. I jeśli trenerka mnie powołała, to zrobię wszystko, żeby podołać wyzwaniu" - powiedziała Taurasi agencji Associated Press (AP).

Żartując zaznaczyła, że ma niedosyt po poprzednich igrzyskach - w 2021 roku, które odbyły się w pandemicznej rzeczywistości.

"Nie byłabym zadowolona, gdybym w taki sposób musiała się pożegnać z igrzyskami. Teraz znowu chcę spotkać starych znajomych, porozmawiać z ludźmi, nacieszyć się olimpijską atmosferą, której w Tokio w ogóle nie poczułam" - dodała.

Podkreśliła, że ciągle uwielbia grać w koszykówkę, a będąc w ekipie USA gra z najlepszymi w świecie.

"Jako zespół mamy jeszcze wiele do udowodnienia i jeszcze trochę do wygrania" - wspomniała.

Amerykanki będą walczyć o Paryżu o ósme olimpijskie złoto z rzędu. Od 1996 roku wygrały 55 kolejnych spotkań. Taurasi jest ostoją olimpijskiej drużyny od ukończenia studiów na University of Connecticut w 2004 roku i poprowadzenia ekipy "Huskie" do trzech kolejnych mistrzostw NCAA. W WNBA jest liderką wszech czasów w liczbie zdobytych punktów - 10 447.

W ostatnim, już 20. sezonie w zawodowej lidze w zespole Phoenix Mercury odnotowała średnio 16,1 punktu i 4,8 zbiórki na mecz.

"Nie ma takiej drugiej. Jej doświadczenie jest bezcenne, nic go nie zastąpi. Z jej głosem bardzo się wszyscy liczymy" - uważa trenerka Amerykanek Cheryl Reeve.

Taurasi jest czwartą najskuteczniejszą zawodniczką w historii igrzysk z dorobkiem 414 pkt. 74 "oczek" brakuje jej do wielkiej poprzedniczki i byłej koleżanki z kadry Lisy Leslie. Z 38 rozegranymi spotkaniami jest najlepsza pod tym względem.

"Nie od razu byłam liderką. Zawsze i wszędzie znałam swoje miejsce w szeregu. W 2004 roku Lisie i Dawn Staley przynosiłam donaty. Chłonęłam wiedzę i doświadczenie od starszych koleżanek. Potem, w miarę rozwoju kariery, byłam coraz bardziej odpowiedzialna za wyniki, zostałam jedną z liderek. Myślę, że właśnie świetnie funkcjonuje w naszej kadrze. Hierarchia nie jest wymuszona, to się po prostu dzieje samo, a dzięki temu drużyna funkcjonuje jeszcze lepiej" - tłumaczyła.

Koleżanki bardzo szanują nie tylko jej dokonania, ale też wiedzę o koszykówce i... życiu.

"Ona chyba już wszystko widziała. Świetnie wie, co powiedzieć, zanim w ogóle sztab szkoleniowy pojawi się w szatni" - podkreśliła koleżanka z ekipy olimpijskiej Breanna Stewart.

Oprócz pięciu złotych medali, z igrzysk Taurasi najlepiej wspomina ceremonie otwarcia, zwłaszcza tą z 2004 roku z Aten.

"Cały świat to ogląda, cały świat na ciebie patrzy, a my jako team USA ustawiamy się w kolejce i później maszerujemy. Widać i czuć wspólnotę, jedność, o co nie zawsze jest łatwo w sporcie" - zauważyła.

"Każda dyscyplina skupia się w tym jednym miejscu, wszyscy najlepsi stoją obok siebie. To coś wyjątkowego" - dodała.

Taurasi nie zaznała jeszcze goryczy porażki na igrzyskach. Wygrała wszystkie 38 meczów, w których uczestniczyła.

"Wygrywanie jest zakorzenione w kulturze amerykańskiej koszykówki" - oceniła.

Z uśmiechem przyjęła pytanie o igrzyska w 2028 roku, które odbędą się w... jej rodzinnym Los Angeles. Zauważyła, że bardzo chciałaby zagrać "w domu", ale przypomniała, że będzie wtedy mieć 46 lat.

"Jestem wciąż tak samo uzależniona od koszykówki, jak wtedy, gdy miałem 15 lat... Mam te same ambicje, tę samą pasję i tę samą miłość do tego, co robię na parkiecie. W ośrodku treningowym w Phoenix zjawiam się codziennie o godz. 7.30 i jestem gotowa do działania. Tak podchodzę do sportu. Ale... kiedyś to się skończy. Skończy i... koniec. To będzie nieodwołalne" - podsumowała, a jej trenerka z reprezentacji dodała: "Jeśli w Paryżu przyjdzie się jej pożegnać z igrzyskami, to żadna koszykarka nie zrobi tego lepiej, ani nie osiągnie więcej".(PAP)

pp/ krys/