Marcin Wilczek to b. ambasador RP w Turcji (2008–2012) oraz w Rumunii (2015–2019). Ukończył studia w Instytucie Lingwistyki Stosowanej Uniwersytetu Warszawskiego (1991) oraz w Krajowej Szkole Administracji Publicznej (1994. Pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych oraz na placówkach zagranicznych. Był I sekretarzem i radcą Ambasady RP w Londynie (1997–2002). Od 2002 do 2005 był naczelnikiem wydziału w Departamencie Europy. Pełnił funkcję Konsula Generalnego RP w Stambule (2005–2008).

Od 2008 Wilczek był ambasadorem RP w Turcji. Po powrocie do kraju w 2012 objął stanowisko dyrektora Sekretariatu Ministra Spraw Zagranicznych, w lipcu 2015 został powołany na stanowisko ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego RP w Rumunii. Urzędowanie zakończył 31 sierpnia 2019 r.

Jan Tombiński to germanista, historyk i dyplomata, w latach 1996–1998 był ambasadorem w Słowenii, w latach 2001–2006 we Francji, w latach 2007–2012 - stałym przedstawicielem RP przy Unii Europejskiej, a następnie ambasadorem UE na Ukrainie (2012–2016) i przy Stolicy Apostolskiej (2016–2020). Włada biegle angielskim, niemieckim, francuskim, słoweńskim, czeskim i ukraińskim.

Podczas posiedzenia komisji był pytany m.in. o sprawy reparacji i budowy Domu Polsko-Niemieckiego w Berlinie. Zaznaczał, że w tej drugiej kwestii strona polska na wiele uwag do projektu przygotowanego przez Niemcy. Zaznaczył, że projekt ten jego zdaniem wymaga gruntownej przebudowy, a sprawą zajmuje się m.in. pełnomocnik ds. polsko-niemieckiej współpracy Krzysztof Ruchniewicz.

Tombiński podkreślał, że nie ma adekwatnej odpowiedzi na śmierć milionów obywateli polskich w czasie II wojny światowej. Ocenił, że temat jest otwarty i ciągle musi być podnoszony, bo takie jest oczekiwanie Polaków. Stąd - podkreślał - rząd polski nie zgodził się na rozwiązania, które uważa za nie odpowiadające na poczucie krzywdy wielu Polaków. Zaznaczył, że pytaniem jest, jak przekuć to we wspólnotę interesów obu krajów w przyszłości. Zaznaczył jednocześnie, że argumenty trzeba przedstawiać tak, by druga strona mogła je przyjąć.

Karolina Ostrzyniewska w latach 1998–2006 była ekspertką Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej; w latach 2008–2013 - zastępcą Stałego Przedstawiciela RP przy UE. W latach 2014-2020 pracowała w MSZ, a w latach 2020-24 - w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

Ryszard Schnepf - kandydat na ambasadora we Włoszech i San Marino jako kraju dodatkowej akredytacji - to dyplomata, historyk, iberysta, wykładowca i urzędnik państwowy. W latach 2005–2006 był sekretarzem stanu w KPRM, w latach 2007–2008 podsekretarzem stanu w MSZ. Był też ambasadorem RP w Urugwaju (z akredytacją na Paragwaj), Kostaryce (z akredytacją w innych krajach Ameryki Środkowej), Hiszpanii (z akredytacją na Andorę), Stanach Zjednoczonych (z akredytacją na Wspólnotę Bahamów).

Paweł Jabłoński (PiS) pytał, czy Schnepf nadal jest członkiem Konferencji Ambasadorów RP i o dokumenty tego gremium dotyczące reparacji, a także o wypowiedzi dotyczące polityki wobec Rosji oraz o informacje medialne o nieprawidłowościach dotyczących pieniędzy przyznanych Schnepfowi i jego żonie podczas pobytu na jednej z placówek.

Inny poseł PiS Radosław Fogiel chciał wiedzieć, czy żona kandydata - dziennikarka Dorota Wysocka-Schnepf - będzie korespondentką TVP we Włoszech i czy będzie mu towarzyszyła na placówce.

Schnepf wyjaśniał, że Konferencja Ambasadorów zrzesza różnych dyplomatów, a decyzje dotyczące przedstawianych stanowisk są podejmowane większością - zatem zdarza się, że nie wszyscy członkowie są w danej sprawie zgodni. Jak zaznaczył, jego stanowisko w sprawie reparacji od Niemiec było inne niż to, które przedstawiła Konferencja.

Jeśli chodzi o słowa dotyczące relacji z Rosją, mówił, to zaszło nieporozumienie, a jego słowa zostały wyjęte z kontekstu. Przekonywał, że z kolei w sprawie środków przyznanych jemu i żonie na wyrównanie poziomu życia na placówce, to sprawa została zbadana na jego prośbę przez MSZ i nie stwierdzono żadnych uchybień.

Michał Cholewa - kandydat na ambasadora Kuwejtu - to zawodowy dyplomata, od 13 lat pracujący dla MSZ, ostatnio w Departamencie Afryki i Bliskiego Wschodu.

Podczas posiedzenia komisji - tak jak w przypadku trzech innych posiedzeń, podczas których opiniowano kandydatów na ambasadorów - posłowie PiS dopytywali, czy jest zgoda prezydenta Andrzeja Dudy na powołanie tych kandydatów na ambasadorów i czy kontaktowano się w tej sprawie z KPRP. Chcieli, by posiedzenie przerwać i wznowić wtedy, gdy zostanie wyrażona zgoda prezydenta. Sugerowali, że szef komisji Paweł Kowal (KO) stosuje "politykę faktów dokonanych".

Kowal odpowiedział, że realizuje nie politykę faktów dokonanych, tylko politykę polską. Ostatecznie w głosowaniu wniosek PiS przepadł. Kandydatury zostały ocenione przez komisję pozytywnie przy głosach przeciwnych posłów PiS. (PAP)

wni/ wus/