Ambasador RP w Republice Włoskiej i Republice San Marino Anna Maria Anders, córka generała Andersa nawiązała w swoim przemówieniu do aktualnej sytuacji geopolitycznej. „Niestety widzimy, co dzieje się na Ukrainie. Często mówię, że jedyna dobra rzecz, która wynika z tej wojny to jest to, że ludzie uczą się historii. Nie mówię o nas, ale na świecie mało się wiedziało o tym, co Rosja zrobiła w Polsce (…), a tutaj w kraju przez 40 lat było niewygodne, żeby o tym mówić” – przypomniała Anders.

„Często ludzie się mnie pytają, dlaczego Polacy otwierają tak swoje domy, swoje serce, jeżeli chodzi o uchodźców. Dlatego, że w 1939 roku nikt nam nie pomógł, także my teraz staramy się robić to, co możemy” – odpowiedziała ambasador.

Jednocześnie podziękowała młodzieży i weteranom za obecność w czasie uroczystości upamiętnienia żołnierzy II Korpusu Polskiego w Lublinie. Zaznaczyła, iż Instytut Pamięci Narodowej kultywuje pamięć o żołnierzach polskich walczących poza granicami kraju m.in. poprzez projekt Szlak Nadziei.

Następnie uczestnicy obchodów złożyli kwiaty przy pomniku Bohaterów Monte Cassino, a później przy pomniku Unii Lubelskiej.

Drugi Korpus Polski, pod dowództwem gen. Władysława Andersa, został powołany 21 lipca 1943 roku rozkazem Naczelnego Wodza gen. Władysława Sikorskiego z jednostek Armii Polskiej na Wschodzie. Włączony w skład Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie uczestniczył w kampanii włoskiej jako związek taktyczny w składzie brytyjskiej 8 Armii. Zasłynął zdobyciem twierdzy Monte Cassino, broniącej dostępu do centralnej części Półwyspu Apenińskiego, a także m.in. wyzwolił Ankonę, przełamał linię Gotów, walczył w Apeninach i brał udział w bitwie o Bolonię.

W 1946 r. Drugi Korpus Polski został przeniesiony do Wielkiej Brytanii, gdzie funkcjonowali w ramach Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia. Po rozwiązaniu tej formacji w 1947 roku, z uwagi na trudną sytuację polityczną w Polsce, część żołnierzy pozostała na emigracji.(PAP)

Autorka: Gabriela Bogaczyk

gab/ pat/