Józef Skrzek to pionier rodzimej sceny rocka progresywnego i elektronicznego, basista, multiinstrumentalista, kompozytor zaskakujący i zachwycający słuchaczy już od ponad 50 lat. Nominowany został za wybitne osiągnięcia w dziedzinie muzyki rozrywkowej – w jej najbardziej ambitnym wydaniu oraz za umiejętne łączenie sacrum z profanum.

Halina Frąckowiak w laudacji wspomniała koncert "Musicoramy" (cykliczna impreza muzyczna w warszawskiej Sali Kongresowej odbywająca się w latach 1968-69 - PAP), podczas którego spotkała Skrzeka. "Bardzo uważnie słuchałam Józka, który grał tak, że niebo się otwierało, stamtąd płynęła muzyka, z jego duszy" – mówiła. "Józku, życzę, aby dalsza twoja droga była tak piękna i pełna artystycznego ducha i harmonii" – dodała piosenkarka.

Józef Skrzek nie mógł osobiście odebrać nagrody - przygotował jednak krótki filmik, w którym zwrócił się do uczestników wydarzenia. "Dziękuję, jesteście z miłości. Życzę wam spełnienia marzeń i muzyki - sztuki piękna. Oby te błogosławieństwa i talenty istniały między wami, po to, abyście byli dla siebie kochani" – powiedział artysta.

Urodzony 2 lipca 1948 r. w górniczej rodzinie w Siemianowicach Śląskich-Michałkowicach Józef Skrzek ukończył Średnią Szkołę Muzyczną im. Mieczysława Karłowicza (1967) i rozpoczął studia na Akademii Muzycznej w Katowicach. W 1969 r. podjął współpracę z zespołem Breakout, którego oficjalnym członkiem stał się na początku 1970 r., grając na pianinie i gitarze basowej.

Po roku wrócił do Siemianowic Śląskich, by wraz z Antymosem Apostolisem (gitara) i Jerzym Piotrowskim (perkusja) stworzyć zespół Silesian Blues Band. Od 1972 r. muzycy ci wraz z Czesławem Niemenem, Helmutem Nadolskim i Andrzejem Przybielskim, koncertowali i nagrywali płyty jako Grupa Niemen.

W 1974 r. Skrzek reaktywował zespół Silesian Blues Band, pod skróconą nazwą - SBB, interpretowaną także jako Szukaj, Burz, Buduj. Artyści z SBB nagrali kilkanaście płyt w wielu krajach, sprzedając w sumie kilka milionów egzemplarzy. Kiedy zespół zawiesił działalność w 1980 r., Skrzek rozwinął działalność solową.

Debiutancką płytę "Pamiętnik Karoliny" nagrał wiosną 1978 r. w studiu Polskiego Radia w Opolu; autorską płytą był również "Ojciec chrzestny Dominika" z 1980 r. W 1981 r. Skrzek został współautorem i kompozytorem albumu Haliny Frąckowiak pt. "Ogród Luizy". W tym samym roku ukazał się album "Józefina", inspirowany nagrany z udziałem Apostolisa i Piotrowskiego oraz m.in. saksofonistów Andrzeja Olejniczaka i Tomasza Szukalskiego. W maju 1984 r. w chorzowskim planetarium powstał album koncertowy "Podróż w krainę wyobraźni".

Skrzek zaczął też komponować muzykę teatralną, telewizyjną i filmową - m.in. do filmów Piotra Szulkina, Jerzego Skolimowskiego i Lecha Majewskiego. Zilustrował też muzycznie serial TVP pt. "Serce z węgla.

Osobnym działem jego twórczości jest muzyka sakralna, zwłaszcza grana na organach piszczałkowych. Tajniki techniki organowej zgłębiał jeszcze podczas studiów w Akademii Muzycznej. Pierwszy koncert na tym instrumencie dał w 1978 r., podczas Festiwalu Muzyki Sakralnej w kościele św. Piotra i Pawła w Katowicach. Od tego czasu wielokrotnie koncertował w sanktuariach i świątyniach, niejednokrotnie łącząc brzmienie tradycyjnych organów z brzmieniem elektronicznym. Kilkakrotnie wystąpił na Jasnej Górze.

Józef Skrzek jest laureatem wielu nagród – m.in. złotego Fryderyka za całokształt osiągnięć artystycznych (2013), Nagrody im. Wojciecha Korfantego (2005). W 2018 r. został odznaczony Medal Stulecia Odzyskania Niepodległości, zaś w 2019 roku Krzyżem Wolności i Solidarności.

Nominowanych w kategorii "Muzyka" wybrała kapituła powołana przez Polskie Radio, w której znaleźli się: muzyk jazzowy, kompozytor i dyrygent Jan Ptaszyn Wróblewski, śpiewak Piotr Beczała, piosenkarka i autorka tekstów Halina Frąckowiak, kompozytor, aranżer i pianista Wojciech Trzciński oraz muzyk Krzysztof Trebunia-Tutka.

Uroczystość wręczenia Nagród Mediów Publicznych odbyła się w poniedziałek w warszawskiej siedzibie TVP.(PAP)

Autorki: Anna Kruszyńska, Olga Łozińska

akr/ oloz/ kon/ pat/