Jak poinformowano, granty w ramach programu, na który w pierwszym roku przeznaczono 110 milionów funtów, przyznano ponad 120 uniwersytetom i innym szkołom wyższym, dzięki czemu będą mogły one zapraszać swoich studentów i uczniów do składania wniosków o indywidualne dofinansowanie nauki na zagranicznych uczelniach czy staży zawodowych. Jak podkreślono, 48 proc. miejsc ma zostać przeznaczone dla studentów z mniej zamożnych rodzin. Uczestnicy programu będą mogli wyjechać do ponad 150 krajów, z którymi zawarto umowy - nie tylko z Unii Europejskiej, jak było w przypadku Erasmusa, ale też do USA, Kanady, Japonii, a nawet do Azerbejdżanu, Iraku czy Mongolii.

Wprawdzie bezpośrednie porównanie z liczbą osób wyjeżdżających wcześniej jest trudne, bo dane dotyczące programu Erasmus+ uwzględniają także staże pracowników naukowych, które nie są jeszcze objęte programem Turing, ale brytyjski rząd wskazuje, że na pewno będzie ich znacząco więcej. Dla studentów uniwersytetów przeznaczone jest 28 tys. miejsc, podczas gdy na wymianę w ramach programu Erasmus+ w roku akademickim 2018-19 wyjechało 18,3 tys. osób.

Program Turing oferuje więcej miejsc i więcej możliwości, jeśli chodzi o kierunki wyjazdów, ale krytycy wskazują, że będzie on pokrywać koszty podróży i pobytu, a w przypadku mniej zamożnych także ubezpieczenia czy wizy, ale już nie czesne na zagranicznych uczelniach. Tymczasem program Erasmus działa na zasadzie wzajemności, więc brytyjscy studenci byli automatycznie zwolnieni z czesnego w zamian za to, że studenci z pozostałych krajów UE nie musieli płacić czesnego na uniwersytetach w Wielkiej Brytanii. Natomiast program Turing nie jest programem wymiany, lecz dofinansowania brytyjskim studentom wyjazdów zagranicznych, tzn. nie mogą z niego korzystać zagraniczni studenci, by przyjeżdżać na brytyjskie uniwersytety.

Patronem programu jest Alan Turing, słynny XX-wieczny brytyjski matematyk, kryptolog i informatyk, uznawany za ojca sztucznej inteligencji.

Z Londynu Bartłomiej Niedziński (PAP)

bjn/ akl/