- We wczesnym chrześcijaństwie nie było tak dużej potrzeby adoracji - tłumaczy ks. prof. Erwin Mateja z Uniwersytetu Opolskiego. - Pierwsi chrześcijanie nie potrzebowali adoracji, bowiem oni traktowali udział w liturgii jako zaszczyt i oni wszyscy, którzy na tej liturgii byli, przystępowali do komunii świętej. Pan Jezus powiedział bierzcie i jedzcie, a nie bierzcie i oglądajcie. A więc ten kult adoracyjny pojawił się dopiero kilka wieków później, kiedy coraz to bardziej udział we mszy świętej pozbawiony był udziału w komunii świętej, bo człowiek czuł się niegodny.

- Procesja z Najświętszym Sakramentem to swoiste towarzyszenie Chrystusowi na wzór apostołów - mówi ks. prof. Marek Lis z Uniwersytetu Opolskiego. - Jest w tym też coś, co może być takim doświadczeniem ewangelicznym. Jak spojrzymy na relacje między uczniami a Panem Jezusem, to Jezus jest traktowany jako nauczyciel. I to jest w pewien sposób symboliczne także wyjście i pokazanie, że możemy za Nim iść. Stąd ten Najświętszy Sakrament jest niesiony na przodzie.

- Procesja jest wydarzeniem wyjątkowym. Na co dzień sposobem oddawania czci Eucharystii jest jej spożywanie, udział we mszy - podkreślił ks. prof. Lis.