Muzyka była jego pasją, której poświęcał się od lat 70. W 1979 roku Przemysław Gintrowski wraz z Jackiem Kaczmarskim i Zbigniewem Łapińskim przygotowali program poetycki "Mury". Jego tytułowa piosenka stała się nieformalnym hymnem "Solidarności" i symbolem walki z komunizmem. Potem były programy "Raj" i "Muzeum". W 1981 roku muzycy wystąpili na festiwalu w Opolu, gdzie zdobyli drugą nagrodę w konkursie kabaretowym za "Epitafium dla Włodzimierza Wysockiego". Artyści otrzymali także nagrodę na wrocławskim Przeglądzie Piosenki Aktorskiej.

Jako artysta solowy Przemysław Gintrowski śpiewał i nagrywał poza cenzurą w stanie wojennym. Koncertował w kościołach i prywatnych mieszkaniach. Interpretował poezję, w tym teksty Zbigniewa Herberta, Tadeusza Nowaka, Jacka Kaczmarskiego. Nagrywał autorskie programy poetyckie, między innymi "Pamiątki" i słynny "Raport z oblężonego miasta", inspirowany głównie poezją Herberta. Najbardziej znane utwory barda "Solidarności" z tamtego czasu to: "Gdy tak siedzimy", "Karzeł", "Pieśń o śnie" i "A my nie chcemy uciekać stąd".

W 1991 roku powstał program Gintrowskiego "Kamienie" do słów Jerzego Czecha. Znalazły się w nim głównie elektroniczne brzmienia, podobnie jak na płytach "Odpowiedź" i "Tren", z wierszami Zbigniewa Herberta. Ostatni krążek, zatytułowany "Kanapka z człowiekiem", wydał w 2008 roku. Można na nim usłyszeć między innymi muzykę Cohena, utwory Andrzeja Bursy i Antoniego Słonimskiego.

Ostatni koncert artysta dał 1 marca 2012 roku, podczas obchodów Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych.

Zmarł 20 października 2012 roku w Warszawie. Miał 60 lat. Prochy muzyka spoczęły w rodzinnym grobie na cmentarzu w Wilanowie. Pośmiertnie uhonorowano go Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, a także Złotym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis".