Dowodził siłami rządowymi odpierającymi w maju 1926 pucz Józefa Piłsudskiego. Tadeusz Rozwadowski był też konstruktorem i wynalazcą wojskowym. Zaprojektował między innymi przyrządy celownicze oraz nowy rodzaj pocisku artyleryjskiego, tak zwany granato-szrapnel, który eksplodował raz w powietrzu, i drugi raz już po zetknięciu z celem.

Podczas I wojny światowe służył w armii Austro-Węgier w stopniu generała. Został jednak - między innymi w związku ze sprzeciwianiem się represjonowaniu ludności polskiej w Galicji - przeniesiony na wojskową emeryturę i w 1916 roku nawiązał współpracę z Tymczasową Radą Stanu, a następnie Radą Regencyjną. Dwa lata później został oficjalnym szefem Sztabu Generalnego Wojska Polskiego i zajął się organizacją armii polskiej. Po dymisji spowodowanej sporem z Naczelnikiem Państwa i Wodzem Naczelnym WP Józefem Piłsudskim, co do kształtu armii, objął dowództwo Wojsk Polskich w Galicji Wschodniej i ruszył z pomocą do obleganego przez Ukraińców Lwowa, gdzie przekształcił oddziały ochotnicze w regularne wojsko.

W 1920 roku Tadeusz Rozwadowski ponownie objął funkcję szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego i zajął się przygotowaniem armii do walki z bolszewikami. Był autorem kontrnatarcia przeciwko wojskom bolszewickim oraz planu operacyjnego Bitwy Warszawskiej, który opracował na podstawie ogólnej koncepcji Józefa Piłsudskiego. Został też głównym koordynatorem bitwy. Po tym zwycięstwie, w wojnie polsko-bolszewickiej objął funkcję szefa Frontu Południowego.

W 1921 generał Rozwadowski stanął na czele Generalnego Inspektoratu Jazdy. Jako jego szef zreorganizował kawalerię, doprowadził też do rozwoju szkół kawaleryjskich.
Podczas zamachu majowego w 1926 roku zarządził spacyfikowanie buntowników, za jakich uznawał zwolenników marszałka Piłsudskiego. Jednak po dymisji prezydenta Stanisława Wojciechowskiego zdał dowództwo i wraz z innymi oficerami został internowany. Oskarżony o przestępstwa kryminalne trafił do więzienia w Wilnie. Na wolność wyszedł dopiero rok później. W czasie pobytu w więzieniu znacznie pogorszył się stan jego zdrowia.
Do końca życia pracował nad wynalazkami i traktatami wojskowymi. W 1928 napisał referat "Problem dzisiejszej obrony Państwa". Opowiadał się za stworzeniem tak zwanej armii wysokiego pogotowia do szybkiej ofensywy w przypadku ataku, składającej się z wyszkolonych jednostek kawalerii, broni pancernej i samochodowej oraz lotnictwa. Generał prognozował na 1936 rok konflikt z Rosją i Niemcami.

Tadeusz Rozwadowski zmarł 18 października 1928 w Warszawie. Zgodnie ze swoją wolą, został pochowany we Lwowie na cmentarzu obrońców miasta, wśród swoich żołnierzy.

W 2019 roku generał broni Tadeusz Rozwadowski został patronem stacjonującego w Bolesławcu 23. Śląskiego Pułku Artylerii.