Pochodziła z rodziny o tradycjach patriotycznych. Była córką pułkownika Aleksandra "Wilka" Krzyżanowskiego, dowódcy Armii Krajowej na Wileńszczyźnie, w latach 90. mianowanego pośmiertnie na stopień generała brygady. Jej mama - Janina - była lekarką, miała gabinet w domu przy alei Niepodległości w Warszawie, który w czasie II wojny światowej stał się jednym z lokali Komendy Głównej AK. Olga Krzyżanowska w okresie okupacji należała do konspiracyjnych Szarych Szeregów, została odznaczona Krzyżem Walecznych.

Rodzina po wojnie przeprowadziła się do Gdańska. Tam Olga Krzyżanowska ukończyła Wydział Lekarski Akademii Medycznej i pracowała wiele lat w zawodzie, między innymi w gdańskich szpitalach. Decydujące znaczenie dla wyboru profesji miał dla niej okres wojny, kiedy - jak mówiła po latach - każdy inny zawód tracił sens: "aktor przestawał być aktorem, a inżynier inżynierem, tylko lekarza wciąż potrzebowano".

W 1980 roku wstąpiła do Solidarności, zasiadała w Krajowej Komisji Koordynacyjnej Służby Zdrowia.

W 1989 wzięła udział w wyborach do Sejmu jako kandydatka Komitetu Obywatelskiego. Była wicemarszałkiem tzw. sejmu kontraktowego. Potem jeszcze trzykrotnie została posłanką, w Sejmie I, II i III kadencji. Reprezentowała Sejm w Zgromadzeniu Parlamentarnym Rady Europy. W 2001 roku dostała się do Senatu.

Jako członkini rady Fundacji im. Stefana Batorego wspierała rozwój demokracji i społeczeństwa obywatelskiego. Angażowała się również w sprawy kobiet, była członkinią rady programowej Kongresu Kobiet.

Zmarła 22 czerwca 2018, w Gdańsku. Trzy lata później (2021) imię Olgi Krzyżanowskiej nadano sali numer 412 w budynku Kancelarii Sejmu RP.