Kariera sportowa Stanisława Marusarza trwała ponad 30 lat. Zdobył 27 tytułów mistrzowskich w różnych dyscyplinach narciarskich, głównie w skokach. W swoim życiu oddał 10 tysięcy skoków. Największe sukcesy osiągnął w latach międzywojennych. Był wówczas czołowym dwuboistą świata, a przede wszystkim jednym z najlepszych skoczków. Na skoczni w Planicy w 1935 roku ustanowił rekord świata, skacząc 95 i 97 metrów. Dwa razy dostąpił zaszczytu otwarcia zawodów jako honorowy przedskoczek - na Olimpiadzie w 1956 roku i na Turnieju Czterech Skoczni w 1966 roku.

Po wybuchu wojny Stanisław wstąpił do ZWZ-AK. Miał stopień podporucznika. Był kurierem tatrzańskim na trasie Zakopane-Budapeszt. Przeprowadzał ludzi, przenosił materiały konspiracyjne i pieniądze na działalność podziemną. Był dwukrotnie aresztowany i dwukrotnie ratował się ucieczką. Za drugim razem, torturowany i przewieziony do krakowskiego więzienia, został skazany na karę śmierci. 2 lipca 1940 roku wraz grupą więźniów podjął ucieczkę, skacząc z okna na pierwszym piętrze. Jemu i Aleksandrowi Bugajskiemu udało się uciec, resztę zbiegów zastrzelono. Ranny Marusarz przedostał się na Węgry. W 1945 roku powrócił do Zakopanego.

Karierę sportową zakończył w 1957 roku. Później przez wiele lat trenował polskich narciarzy. "Dziadek" - jak nazywano go w środowisku sportowym - do końca życia cieszył się wielką sympatią i uznaniem zarówno kibiców, jak i samych sportowców.

(więcej)

Do największych sukcesów Stanisława Marusarza należało zdobycie srebrnego medalu na mistrzostwach świata w skokach narciarskich w Lahti w 1938 roku. W latach 1933-39 sześciokrotnie uczestniczył w Narciarskich Mistrzostwach Świata FIS (Międzynarodowa Federacja Narciarska). Ponad 20 razy stawał na najwyższym podium Mistrzostw Polski w różnych dyscyplinach: skokach, zjeździe, kombinacji klasycznej i alpejskiej oraz w sztafetach biegowych.

Stanisław Marusarz był także zwycięzcą zawodów o Puchar Tatr i laureatem Wielkiej Honorowej Nagrody Sportowej w 1938 roku. W tym samym roku zdobył tytuł najlepszego polskiego sportowca w plebiscycie "Przeglądu Sportowego". Już po zakończeniu kariery, w 1966 roku, został zaproszony do otwarcia konkursu Turnieju Czterech Skoczni w Garmisch-Partenkirchen. Mając 53 lata, skoczył na nartach w... garniturze i krawacie, osiągając bardzo dobry wynik i aplauz widowni. Swój ostatni skok oddał w Zakopanem w 1979 roku, w wieku 66 lat, na potrzeby filmu dokumentalnego "Dziadek".

Stanisław Marusarz opublikował książki "Na skoczniach Polski i świata. Kartki z pamiętnika" i "Skok, który uratował mi życie". Zmarł na zawał serca w Zakopanem 29 października 1993 roku. Został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku.

Otrzymał kilkanaście polskich orderów. Pośmiertnie, w 2010 roku, został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.

Jego imieniem nazwano między innymi skocznię narciarską Wielka Krokiew w Zakopanem. W ubiegłym (2022) roku powstał film biograficzny "Marusarz. Tatrzański Orzeł" w reżyserii Marka Bukowskiego.

Był bratem Heleny Marusarzówny, mistrzyni sportów narciarskich, także działającej w ruchu oporu jako kurier tatrzański, rozstrzelanej przez Niemców w 1941 roku.