Jej kolejne książki odnosiły duże sukcesy wydawnicze. Do najpopularniejszych należą: "Marie jego życia" - biografia Henryka Sienkiewicza, zawierająca wiele nowych odkryć o pisarzu, oraz "Ciebie jedną kocham" i "Ogród młodości" - opowiadania o życiu Stefana Żeromskiego. Uznaniem czytelników cieszyło się też między innymi dzieło "Ty jesteś jak zdrowie" - zbiór reportaży, felietonów i wspomnień powstałych z podróży na Kresy, do miejsc będących kolebką romantyzmu.

Barbara Wachowicz była autorytetem w dziedzinie biografistyki znanych Polaków, których losy przybliżała rodakom nie tylko w książkach, ale także w widowiskach, spektaklach oraz programach radiowych i telewizyjnych. Jej ambicją było - jak powiedziała w jednym z wywiadów - "zdejmowanie naszych wielkich ze spiżowych pomników i pokazywanie ich jako zwykłych-niezwykłych ludzi z pasjami, marzeniami i ułomnościami". Harcerze, którzy przyznali jej Order Uśmiechu, napisali: "To dzięki niej zstępują z piedestału bohaterowie narodowi i najwięksi twórcy literatury, by stać się nam bliskimi".

Powstanie każdego dzieła Barbary Wachowicz było poprzedzone zbieraniem szczegółowej dokumentacji, a jej książki zawierają wiele odkryć dotyczących opisywanych postaci. W poszukiwaniu polskich tropów zjeździła dużą część świata i całą Europę. Zbierała materiały, robiła wywiady, fotografowała. Była ceniona za piękno i bogactwo języka polskiego, którego - jak wielokrotnie powtarzała - uczyła się od mistrzów, wśród których wymieniała: Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego, Zygmunta Krasińskiego, Cypriana Kamila Norwida, Henryka Sienkiewicza, Stefana Żeromskiego. "To jest główna, wspaniała sztafeta moich pedagogów ojczyzny - polszczyzny" - wyznała w jednym z wywiadów.

Pisarka tworzyła też opowieści i widowiska o najwybitniejszych postaciach polskiego harcerstwa i o powstańcach warszawskich. O tych ostatnich mówiła, że powinniśmy się od nich uczyć patriotyzmu. Najważniejszym postaciom polskiego harcerstwa Barbara Wachowicz poświęciła cykl "Wierna Rzeka Harcerstwa". Mówiła o nich "najwspanialsi ludzie naszej epoki" i podziwiała tych, którzy wojnę przeżyli za to, że potrafili dla Polski nie tylko walczyć, ale też pięknie żyć.

Zmarła 7 czerwca 2018 roku. Została pochowana w Alei Zasłużonych na Wojskowych Powązkach w Warszawie.