Po wojnie zaangażowany w działalność antykomunistycznego podziemia w ramach Delegatury Sił Zbrojnych na Kraj. Aresztowany przez funkcjonariuszy bezpieki w Wigilię 1948 roku, zginął po dwóch tygodniach w niewyjaśnionych okolicznościach. Ubecy próbowali wmówić rodzinie, że Jan Rodowicz popełnił samobójstwo, wyskakując z czwartego piętra budynku Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Warszawie.
Najprawdopodobniej jednak został zakatowany na śmierć, podczas brutalnego śledztwa. Miał 25 lat. Prawdziwych okoliczności jego śmierci do dziś nie udało się ustalić.

W czasie okupacji porucznik Jan Rodowicz "Anoda" uczestniczył między innymi w akcji pod Arsenałem, odbicia więźniów pod Celestynowem, akcji w Wilanowie. W Powstaniu Warszawskim walczył w Batalionie "Zośka" na Woli i Czerniakowie. Był czterokrotnie ranny.

Został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari i dwukrotnie Krzyżem Walecznych. Po wojnie prowadził akcje propagandowe skierowane przeciwko ówczesnym władzom, rozpoznawał urzędy bezpieczeństwa publicznego i więzienia, ochraniał odprawy dowództwa Delegatury Sił Zbrojnych na Kraj. Zajmował się też ekshumacjami i pogrzebami poległych towarzyszy, a na Powązkach utworzył kwaterę powstańczą. "Anoda" został aresztowany w Wigilię 24 grudnia 1948 roku przez funkcjonariuszy Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. Zginął 7 stycznia 1949 roku, podczas brutalnego przesłuchania w siedzibie UB przy ulicy Koszykowej w Warszawie.

Komunistyczne władze powiadomiły rodzinę dopiero 1 marca. Poinformowały, że "Anoda" popełnił samobójstwo, skacząc z okna. Bliscy Rodowicza nigdy nie uwierzyli w taką wersję wydarzeń. Według nich został on wyrzucony z okna lub zamordowany w innych okolicznościach.

Wcześniej, 12 stycznia, ciało "Anody" zostało anonimowo pogrzebane na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. Jego rodzina potajemnie przeprowadziła ekshumację i trumnę umieszczono w rodzinnym grobie na tym samym cmentarzu. Symboliczny grób znajduje się także w Kwaterze na Łączce na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.

Jan Rodowicz został pośmiertnie odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski. "Anoda" jest patronem drużyn harcerskich i ulic, bohaterem filmów dokumentalnych, książek oraz spektaklu Teatru Telewizji.

Od 2011 roku Muzeum Powstania Warszawskiego przyznaje Nagrodę im. Jana Rodowicza "Anody", nazywaną nagrodą dla "Powstańców" czasu pokoju. Honorowe odznaczenie otrzymują współcześni bohaterowie - osoby, które bezinteresownie robią wyjątkowe rzeczy dla innych, stanowiąc wzór dla młodego pokolenia. Dzięki wyróżnieniu pielęgnowana jest pamięć o wydarzeniach z 1944 roku oraz promowane są wartości wpisane w etos Powstańców Warszawskich, takie jak: wolność, odpowiedzialność, koleżeństwo, honor, pomoc potrzebującym, altruizm i męstwo.