Święto poświęcone dzieciom jest obchodzone w wielu krajach świata, ale nie ma wspólnej genezy. Wspólnym mianownikiem jest troska o ochronę dzieci, ich dobro, rozwój i pomyślną przyszłość. Najstarsza jest tradycja amerykańska - sięga połowy XIX wieku. W Polsce Święto Dziecka zostało ustanowione w 1929 roku z inicjatywy Polskiego Komitetu Opieki nad Dzieckiem. Było obchodzone 22 września. Tego dnia po specjalnej mszy świętej dzieci brały udział w akademiach szkolnych, wycieczkach i zabawach. Otrzymywały też w prezencie słodycze zakupione za pieniądze ze zbiórek.
Po wojnie święto obchodzono nieoficjalnie do lat 50. XX wieku. Od 1950 roku w Polsce i krajach bloku wschodniego jego data została odgórnie wyznaczona na 1 czerwca. Na świecie Dzień Dziecka jest świętowany w różnych terminach. Organizacja Narodów Zjednoczonych obchodzi Powszechny Dzień Dziecka, zwany również Międzynarodowym Dniem Praw Dziecka, 20 listopada, w rocznicę uchwalenia przez Zgromadzenie Ogólne Deklaracji Praw Dziecka w 1959 roku oraz Konwencji o prawach dziecka w 1989 roku. Uchwalenie Konwencji zainicjowała Polska.
We Francji 6 stycznia, w święto Trzech Króli, dzieci otrzymują prezenty, symbolizujące dary Magów dla Jezusa. W Japonii innego dnia świętują chłopcy, a innego dziewczynki. Chłopcy - 5 maja - robią z ojcami flagi w kształcie karpia, będące symbolem siły i odwagi, i wieszają je na drzwiach. Dziewczynki - 3 marca - przygotowują wystawy lalek w tradycyjnych strojach i piją specjalny napój ryżowy. W Turcji Dzień Dziecka jest obchodzony 23 kwietnia, w Australii - w czwartą środę października, w Argentynie - w drugą niedzielę sierpnia, a na Węgrzech - w ostatnią niedzielę maja.
(więcej)
Francuski historyk Philippe Aries, który od lat 60. ubiegłego wieku bada dzieje dzieciństwa, twierdzi, że dzieciństwo jako odrębny, specyficzny etap życia zostało „wynalezione” w połowie XVIII wieku, zaś jako temat rozważań pojawiło się w XIX wieku. Wcześniej było uważane za część dorosłości - etap wdrażania do niej, a dzieci za słabszych dorosłych.
Do zmiany rozumienia dzieciństwa przyczynił się między innymi reformatorski ruch pedagogiczny Nowe Wychowanie z I połowy XX wieku, który lansował swobodny rozwój partnersko traktowanego dziecka, co miało uczynić świat szczęśliwszym i lepszym. Jego prekursorka - Ellen Key wieściła tytułem jednej ze swoich książek, że wiek XX będzie „Stuleciem dziecka”. Współcześni psychologowie i socjologowie zwracają uwagę na narastający problem ucieczki od dorosłości i syndrom Piotrusia Pana. „Kidadults”, czyli dorosłe dzieci - jak włoscy mammoni, czyli mieszkający z mamą mężczyźni po trzydziestce - korzystając z praw i doświadczeń dorosłości, odmawiają podjęcia jej trudów i zobowiązań. W Stanach Zjednoczonych dzień poświęcony dzieciom pojawił się w 1857 roku jako - najpierw „Dzień Róży”, potem „Kwiatowa Niedziela”. Przypadał w drugą niedzielę czerwca. Tego dnia odprawiano specjalne nabożeństwo poświęcone dzieciom i dla dzieci.
Dzień Dziecka jako święto o charakterze międzynarodowym został zainicjowany w związku z ruchami na rzecz ochrony dzieci i ich praw. Pierwsze jego obchody miały miejsce w 1925 roku, podczas Światowej Konferencji na Rzecz Dobra Dzieci w Genewie. Rok wcześniej Zgromadzenie Ogólne Ligi Narodów przyjęło Deklarację Genewską, mówiącą o prawach dzieci oraz odpowiedzialności dorosłych za dzieci.
W Turcji Dzień Dziecka obchodzony jest od 1920 roku 23 kwietnia wraz ze świętem niepodległości. Wprowadził go do kalendarza prezydent Republiki Mustafa Kemal Atatürk, uzasadniając, że dzieci są przyszłością narodu.
W Polsce obchodzone są również inne święta związane z dziećmi: 12 lutego Międzynarodowy Dzień Dzieci-Żołnierzy, 25 maja Międzynarodowy Dzień Dziecka Zaginionego, 19 listopada Międzynarodowy Dzień Zapobiegania Przemocy wobec Dzieci, a 19 listopada Międzynarodowy Dzień Zapobiegania Przemocy wobec Dzieci