Pod egzotyczną nieco dla Polaków nazwą Inflanty rozumiemy terytoria należące dziś do Łotwy i Estonii. Obszar ten określany jest także często nazwą Kraje Bałtyckie, co dziś odnosi się do ich strategicznego położenia na wybrzeżu Bałtyku, a historycznie ma źródło w nazwie plemienia Bałtów, będących przodkami dzisiejszych Łotyszy.

Z kolei przodkami Estończyków byli przedstawiciele plemion fińskich, a oba te ludy we wczesnym średniowieczu zostały skolonizowane najpierw przez Duńczyków, a potem przez Niemców i ślady tych kolonizacji pozostały zarówno w pochodzeniu genetycznym dzisiejszych mieszkańców Łotwy i Estonii, jak i w ich kulturze.

W XIII wieku terytoria te zostały podbite przez niemiecki zakon rycerski Kawalerów Mieczowych, którzy na przestrzeni dziejów to łączyli się, to znów oddzielali się od sąsiadujących z nimi Krzyżaków. Ostatecznie w roku 1561 wielki mistrz Kawalerów Mieczowych Gotard Kettler idąc wzorem ostatniego wielkiego mistrza Krzyżaków zlikwidował swój zakon, przeszedł na protestantyzm i poddał się pod opiekę polskiego króla czyli ostatniego Jagiellona – Zygmunta Augusta.

Inflanty z prawnego punktu widzenia stały się wówczas wspólną własnością Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego.

Już za panowania Stefana Batorego w roku 1577 korzystając z zaangażowania króla w tłumienie buntu Gdańszczan, car moskiewski Iwan Groźny najechał Inflanty i obsadził je swoimi wojskami. W trzech błyskotliwych kampaniach król Stefan Batory odzyskał dla Rzeczpospolitej Obojga Narodów Inflanty i na sto lat zatrzymał rosyjski marsz do wybrzeży Bałtyku.

12 marca 1600 roku król Rzeczypospolitej Obojga Narodów Zygmunt III Waza ogłosił przyłączenie do swego królestwa pozostającej dotąd własnością Szwecji Estonii czyli północnej części Inflant. Dokonał tego aktu jako prawny spadkobierca szwedzkiego tronu, którego pozbawiono go rok wcześniej w wyniku buntu protestantów.

Zapoczątkowało to blisko 30-letni okres wojen polsko-szwedzkich, w efekcie których granica między szwedzką Estonią, a będącą lennem Rzeczpospolitej Kurlandią, czyli dzisiejszą Łotwą, ustalona została na rzece Dźwinie.