Edmund Wąsik urodził się 27 września 1883 roku w Raszowej koło Zdzieszowic jako syn Edmunda i Katarzyny z Murłowskich. Uczył się w polskim gimnazjum w Bytomiu, po którego ukończeniu wstąpił do szkoły kolejarskiej we Wrocławiu, a potem rozpoczął pracę w górnośląskim kolejnictwie.
W roku 1918 gdy cesarstwo pruskie chyliło się ku upadkowi, na fali rewolucyjnych wystąpień stał się głównym organizatorem kolejarskich związków zawodowych w rejencji opolskiej. Wkrótce też rozpoczął tworzenie struktur Polskiej Organizacji Wojskowej wśród kolejarzy, zostając komendantem okręgu kolejowego POW.
Równocześnie zaangażował się w działalność plebiscytową, a po plebiscycie w przygotowania do III powstania śląskiego, w którym wziął udział w szeregach kolejarzy obsługujących powstańcze pociągi pancerne.
Po podziale śląska opuścił Raszową i zamieszkał w Katowicach gdzie podjął pracę jako radca kolei państwowej. W okresie międzywojennym był długoletnim był prezesem Związku Zawodowego Pracowników Kolei co nie przeszkadzało mu pracować na stanowisku dyrektora Śląskiej Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych oraz pełnić funkcji prezesa rady nadzorczej kolejowej kasy oszczędności, konsumu kolejowego i innych jednostek kolejowych.
W roku 1924 ożenił się z Heleną z Jewasińską, z ich związku urodziła się córka będąca po wojnie słynną aktorką znaną pod pseudonimem Aleksandra Śląska.
W roku 1935 Edmund Wąsik reprezentując powiaty świętochłowicki, tarnogórski i lubliniecki został posłem na Sejm RP. Zmarł 21 września 1946 roku w Katowicach.
