W trzy dni po wybuchu III powstania śląskiego 6 maja 1921 roku do Opola przybyła delegacja polskich oficerów reprezentujących sztab wojsk powstańczych. Na jej czele stał major Roman Józef Abraham. Zadaniem delegacji było przedstawienie urzędującej w Opolu Międzysojuszniczej Komisji Rządzącej i Plebiscytowej warunków na jakich strona polska byłaby skłonna zakończyć rozpoczęte zaledwie trzy dni temu powstanie.

Rozmowy toczyły się w nieistniejącym już dziś gmachu rejencji opolskiej przy dzisiejszym placu Wolności w centrum Opola. Major Roman Abraham zażądał od aliantów wyznaczenia linii demarkacyjnej pomiędzy liniami powstańców a terytorium pozostającym pod kontrolą Niemców. Linia ta miała być obsadzona przez żołnierzy stacjonującego na Śląsku liczącego 21 tys. ludzi korpusu włosko-francusko-brytyjskiego.

Wprawdzie przewodniczący komisji francuski generał Henri Le Rond sprzyjał polskim postulatom, ale przewodził on jedynie ciału kolegialnemu, a w skład komisji wchodzili także przedstawiciele Włoch i Wielkiej Brytanii, którzy otwarcie sprzyjali Niemcom.

Rokowania rozpoczęły się od postawionego przez Brytyjczyków i Włochów stanowczego żądania natychmiastowej likwidacji powstania i rozbrojenia powstańców. „Nie mam uprawnień by negocjować w tym zakresie” – stwierdził major Roman Abraham i po kilkudniowych zakończonych patem rozmowach na czele swej delegacji opuścił Opole.

W miesiąc później negocjacje wznowiono w Błotnicy Strzeleckiej, tam też alianci przystali na polskie propozycje i rozpoczęto tworzenie linii demarkacyjnej.
Roman Józef Abraham urodził się 28 lutego 1891 we Lwowie, jeszcze przed I wojną światową uzyskał na Uniwersytecie Lwowskim doktorat w dziedzinie prawa i umiejętności politycznych. W międzyczasie skończył szkołę oficerską ochotniczej kawalerii.

Wojnę spędził w armii austro-węgierskiej, walcząc we Francji, Rumunii, Włoszech, Serbii i Rosji. Jesienią 1918 r. bronił Lwowa przed armią ukraińską, w wojnie polsko-bolszewickiej dowodził lotnym oddziałem wydzielonym. Po zawarciu rozejmu oddelegowany na Śląsk, gdzie organizował polską pomoc wojskowa dla III powstania.

We wrześniu 1939 r. dowodził brygadą kawalerii w składzie Armii Poznań. Dwukrotnie bez powodzenia próbował uciekać z niemieckiej niewoli. Po wojnie represjonowany przez władze komunistyczne. Generał Roman Józef Abraham zmarł 26 sierpnia 1976 r. w Warszawie.