Carl Leopold Lohmeyer urodził się 3 sierpnia 1799 r. w Morągu. Początkowo pracował jako pomocnik aptekarski w Legnicy, Wrocławiu, Hamburgu, Lesznie i Frankfurcie nad Odrą. Po pewnym czasie udało mu się zdobyć posadę pomocnika technicznego przy katedrach chemii i fizyki Uniwersytetu Wrocławskiego.

W końcu w roku 1830 uruchomił swoją własną aptekę w Nysie, a wkrótce samorząd Nysy powierzył mu także funkcję radcy sanitarnego. Równolegle z farmacją pochłaniała go także botanika. W latach 1866-69 na zlecenie słynnego wrocławskiego biologa Ferdynanda Cohna wykonał kilkaset słynnych dydaktycznych modeli botanicznych.

W latach 1839-41 kilkakrotnie podróżował w Tatry. Najdłuższą tatrzańską wyprawę odbył w roku 1841 Był wtedy w Dolinie Kościeliskiej, nad Morskim Okiem i Czarnym Stawem, w Dolinie Pięciu Stawów Polskich. Przez Jaworzynę i Przełęcz pod Kopą przeszedł do Kieżmarku. Stamtąd odbył szereg wypraw aby zwiedzić południową stronę Tatr.

W sierpniu 1841 r. w towarzystwie trzech innych ślązaków: Ferdynanda Burkhardta, Karola Schneidera i Jozefa Scholza oraz znanego przewodnika tatrzańskiego Jakuba Luxa ze Starej Leśnej wszedł na Łomnicę.

W tym czasie w Nysie prężnie działało Towarzystwo Naukowe Filomatów, na którego zebraniu przedstawił publicznie relację z tych wypraw. Oprócz wykładów najbardziej wartościowym namacalnym efektem wypraw w Tatry stał się wydany w roku 1842 w Nysie pierwszy przewodnik turystyczny po Tatrach. Lomeyer wydał go pod anagramem swojego nazwiska jako Carl Reyemhol. Przewodnik ten zawierał 80 stron opisów oraz jedną z najwcześniejszych map Tatr.

Carl Leopold Lohmeyer zmarł 3 sierpnia 1873 r. we Wrocławiu.