Ignacy Jan Paderewski zdobył międzynarodową sławę jako pianista. Koncertował w najsłynniejszych salach, a jego recitale zaszczycały obecnością koronowane głowy Europy.

Był też kompozytorem, napisał między innymi koncert fortepianowy a-moll, symfonię "Polonia" oraz "Fantazję Polską" na fortepian i orkiestrę. Jego opera "Manru" do dziś jest jedyną polską operą, która została wystawiona na scenie nowojorskiej Metropolitan Opera
.
Wszystkie działania Ignacego Paderewskiego były skierowane na rzecz przywrócenia niepodległości Polski. Po I wojnie światowej stanął na czele rządu, a jego gabinet konsekwentnie realizował program obrony granic i współpracy z sąsiadującymi z nami krajami.

W 1919 roku, jako premier i minister spraw zagranicznych, podpisał w imieniu Polski traktat wersalski. W latach 1920-1921 był stałym przedstawicielem Polski w Lidze Narodów. Wychowany w duchu miłości do ojczyzny i poczucia obowiązku wobec rodaków, prowadził szeroko zakrojoną działalność dyplomatyczną na rzecz Polski, walczył o nią i wspierał Polaków, wykorzystując swą międzynarodową sławę pianisty.

Został odznaczony Orderem Orła Białego (1921), Orderem Imperium Brytyjskiego (1925) i francuskim Krzyżem Wielkim Orderu Legii Honorowej (1929).

Zmarł 29 czerwca 1941 roku w Nowym Jorku. Został pochowany na Narodowym Cmentarzu w Arlington. Po ponad 50 latach, w 1992 roku, prochy Ignacego Paderewskiego zostały przywiezione do Polski i złożone w krypcie archikatedry świętego Jana w Warszawie. Pośmiertnie uhonorowano go Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari.