W czasie II wojny światowej Ryszard Reiff działał w ruchu oporu, walczył w Armii Krajowej na Nowogródczyźnie. W latach 1944-1946 był więźniem sowieckich łagrów, z których udało mu się zbiec. W kraju był między innymi redaktorem naczelnym - nieuznawanego przez władze - katolickiego dziennika "Słowo Powszechne", posłem na Sejm PRL oraz prezesem PAX-u.

W latach 1981-1982 zasiadał w Radzie Państwa. W nocy z 12 na 13 grudnia 1981 roku, jako jedyny z 14 członków Rady obecnych na posiedzeniu, sprzeciwił się zatwierdzeniu uchwały o wprowadzeniu stanu wojennego i dekretu o stanie wojennym. Został za to odwołany ze stanowiska.

W 1989 roku uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu, jako reprezentant strony solidarnościowo-opozycyjnej, w zespole do spraw reform politycznych. Był senatorem z ramienia Komitetu Obywatelskiego, a także przewodniczącym senackiej Komisji Spraw Emigracji i Polaków za Granicą. W lutym 1989 roku wszedł w skład Komisji do spraw Upamiętnienia Ofiar Represji Okresu Stalinowskiego, działającej przy Radzie Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa.

W 1989 roku został pierwszym prezesem reaktywowanego Związku Sybiraków, założonego w 1928 roku, a niedziałającego po wojnie w warunkach systemu komunistycznego, gdy o zsyłkach nie wolno było mówić. Później Ryszarda Reiffa czterokrotnie wybierano na to stanowisko. Był inicjatorem powstania Grobu Nieznanego Sybiraka w Białymstoku. To jedyny na świecie pomnik, gdzie przywiezione z Sybiru prochy zesłańca i powstańca symbolizują pamięć zmarłych w niewoli na terenach sowieckiego imperium. Z inicjatywy Reiffa postawiono też pomnik Zesłańcom Sybiru we Wrocławiu.

Ryszard Reiff został uhonorowany wieloma odznaczeniami wojskowymi i cywilnymi, między innymi Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari, Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski i Krzyżem Walecznych.

(więcej)

Urodził się 4 lipca 1923 roku w Warszawie. Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. Podczas II wojny światowej był członkiem Konfederacji Narodu, dowódcą jednego z pierwszych oddziałów partyzanckich Uderzeniowych Batalionów Kadrowych. Po scaleniu z Armią Krajową dowodził kompanią w 3. batalionie 77. Pułku Piechoty Armii Krajowej walczącym na Nowogródczyźnie. Przez dwa lata był więziony w Związku Sowieckim.

Po powrocie do kraju zajmował się dziennikarstwem, kierował pracą organizacyjną PAX-u, którego w latach 1976-1979 był wiceprzewodniczącym, a potem do 1982 roku - przewodniczącym.

W trakcie kadencji senackiej, od 1989 do 1991 roku, przeszedł do klubu parlamentarnego Unii Demokratycznej.

Opublikował między innymi książki: "Czas Solidarności", "Okrągły Stół", "Gra o życie", eseje polityczne wydane w dwóch tomach "Archiwum Stowarzyszenia PAX" oraz album "Archiwum osobiste". Wywiad z Ryszardem Reiffem znalazł się w książce "Rozmowy niekontrolowane", wydanej w 1990 roku przez dziennikarkę i opozycjonistkę Kazimierę Kijowska pod pseudonimem Jagoda Jędrychowska. Autorka opublikowała cykl anonimowych wywiadów z najważniejszymi postaciami opozycji demokratycznej w Polsce pod koniec lat 90. XX wieku, między innymi z Janem Olszewskim, Markiem Rostworowskim i księdzem Józefem Tischnerem.

Ryszard Reiff zmarł 9 grudnia 2007 roku. Miał 84 lata. Został pochowany na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie.