Zasłynął także jako twórca unikatowych dzieł - obrazów tworzonych ogniem i dymem. W latach 90. stał się współtwórcą nowego kierunku w sztuce - emocjonalizmu, charakteryzującego się powrotem do natury oraz naciskiem na wywoływanie emocji u odbiorcy. Od 1966 mieszkał i pracował w Stanach Zjednoczonych. Zmarł w 2018 roku.

Był artystą szukającym własnej drogi, powtarzał, że chce tworzyć sztukę, jakiej przed nim nie tworzył nikt inny. Pracę artystyczną rozpoczął w połowie lat 50. ubiegłego wieku w Zakładzie Ceramiki i Szkła Instytutu Wzornictwa Przemysłowego. Tworzył wtedy porcelanowe figurki, które są dziś uznawane za klasykę stylu lat 60. Był też projektantem serwisów do kawy "Dorota" i "Ina", nazwanych imionami córek artysty. Zestawy, w krótkich seriach, także wytwarzano w Ćmielowie. Zainteresował się nimi Phillip Rosenthal, założyciel słynnego Rosenthal Studio - Line. Komunistyczne władze nie dopuściły jednak do jego spotkania z artystą, co skłoniło Lubomira Tomaszewskiego do opuszczeniu kraju.

Był przeciwnikiem socrealizmu. W jednym z wywiadów powiedział: "Dumny jestem z tego, że nigdy nie wyrzeźbiłem Lenina, Stalina czy jakiegoś innego idola komunistów". W 1966 roku wyjechał do Nowego Jorku, gdzie został doceniony i gdzie mieszkał do końca życia. Jego prace były pokazywane na ponad 150 wystawach indywidualnych i zbiorowych na całym świecie. Znajdują się w kolekcjach między innym Muzeum Narodowego w Warszawie i w Krakowie oraz Muzeum Powstania Warszawskiego, a także w kolekcjach prywatnych znanych osób ze świata polityki, kultury i biznesu.

Podczas II wojny światowej Lubomir Tomaszewski był żołnierzem Armii Krajowej i uczestnikiem Powstania Warszawskiego. Jego rzeźby i obrazy "ogniem malowane", tworzone przy pomocy płomienia, dymu i wody, odzwierciedlają wojenne przeżycia artysty. "Szukałem odpowiedniego środka na przekazanie moich wrażeń z wojny" - mówił Lubomir Tomaszewski w wywiadzie dla Polskiego Radia o wynalezionej przez siebie technice. Zmarł 15 listopada 2018 roku w Nowym Jorku.

(więcej)

Lubomir Tomaszewski urodził się 9 czerwca 1923 roku. Od wczesnego dzieciństwa przejawiał talent plastyczny. Pierwszy realistyczny rysunek stworzył, mając zaledwie 2 i pół roku. Studiował równolegle na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej i na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych. Po trzech latach nauki, z powodu choroby, zrezygnował z pierwszego kierunku, drugi ukończył w 1955 roku.

W Instytucie Wzornictwa Przemysłowego był autorem blisko 30 wzorów, które były produkowane wielkoseryjnie, z których największą popularnością cieszyły się między innymi figurki zoomorficzne: "Kura", "Kogut", "Chart", "Kruk", "Wielbłąd", a także "Śpiewaczka", "Dama z lustrem" i "Arabka".

Artysta został uhonorowany wieloma nagrodami i odznaczeniami, między innymi Złotym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" i nagrodą "Ignacy Paderewski Arts and Music Award” za wybitne osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej, przyznaną przez Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryca.