Muzyczna kariera Alfreda Schütza rozpoczęła się przed drugą wojną światową. Kompozytor był jedną z najważniejszych postaci "Wesołej Lwowskiej Fali", jednej z najpopularniejszych w czasie II RP audycji Polskiego Radia Lwów. W 1936 roku przeniósł się do Warszawy, gdzie między innymi pełnił funkcję dyrektora Teatru Buffo. Komponował piosenki dla Ordonki, Wiery Gran, Eugeniusza Bodo czy Mieczysława Fogga. Lata spędzone w stolicy do wybuchu drugiej wojny światowej to okres największej popularności Schütza.

Po wybuchu wojny Alfred Schütz przedostał się do Lwowa. Tam założył Lwowski Teatr Miniatur, z którym wyjechał na występy po ZSRR. W grudniu 1941 roku dołączył do oddziałów Armii Andersa w Buzułuku w Rosji. Z armią Andersa przeszedł cały szlak bojowy, od Teheranu do Monte Cassino, jako kierownik muzyczny i akompaniator czołówek teatralnych.

Kiedy w maju 1944 roku na froncie włoskim trwał decydujący szturm Polaków na wzgórze Monte Cassino, Schütz skomponował muzykę do pieśni "Czerwone maki na Monte Cassino" ze słowami Feliksa Konarskiego, żołnierza 2. Korpusu, słynnego już przed wojną śpiewaka operetkowego, a także poety i kompozytora. Schütz w czasie drugiej wojny światowej opracowywał i prowadził audycje dla rodaków w radiostacjach między innymi w: Kairze, Bagdadzie, a także w Rzymie i Florencji.

Po wojnie wyjechał do Brazylii, a w 1961 osiadł w Monachium, gdzie przez 25 lat współpracował z Rozgłośnią Polską Radia Wolna Europa. Zmarł 21 października 1999 roku w Monachium.

(więcej)

Alfred Schütz urodził się 2 lipca 1910 roku w rodzinie żydowskiej w Tarnopolu. Podczas I wojny światowej mieszkali w Wiedniu i Pradze, potem we Lwowie. Schütz uczył się w tamtejszym Konserwatorium Muzycznym pod okiem pianistki Heleny Ottawowej. Zachęcony przez ojca podjął studia prawnicze. Już wtedy komponował między innymi dla lwowskiej rozgłośni Polskiego Radia, był założycielem teatrzyku akademickiego i akompaniatorem Włady Majewskiej.

Na piątym roku studia przerwał, by oddać się muzyce. Kierownik literacki lwowskiej rozgłośni Polskiego Radia Wiktor Budzyński zaprosił go bowiem do współpracy przy satyrycznym programie "Wesoła Lwowska Fala". W latach 1932-36 Schütz był kierownikiem muzycznym tej jednej z, jak się potem okazało, najbardziej popularnych audycji w ówczesnej Polsce Za każdym razem gromadziła ona około sześciu milionów słuchaczy, czyli połowę populacji miejskiej kraju.

W 1936 roku młody kompozytor przeprowadził się do Warszawy, gdzie pracował jako kapelmistrz operetki, potem dyrektor Teatru Buffo. Jako kompozytor i kierownik muzyczny był związany z teatrami: Narodowym, Letnim i Nowym, a także z Wielką Rewią, Cyrulikiem Warszawskim i teatrzykiem kabaretowym Ali Baba. Napisał kilka operetek i komedii muzycznych, jak "Romans z urzędem skarbowym" czy "Pokojówka hotelu Europa". Był twórcą wielu popularnych melodii. Wydano kilkadziesiąt płyt gramofonowych z jego utworami, w druku ukazało się ich 35.

We wrześniu 1939 roku wrócił do Lwowa, pracował w tamtejszym Teatrze Miniatur, z którym jeździł w trasy po Związku Radzieckim,. Gdy dwa lata później wybuchła wojna niemiecko-radziecka, przebywał w Kujbyszewie. W grudniu 1941 roku we Frunze (obecnie Biszkek) w dzisiejszym Kirgistanie dołączył do oddziałów Armii Andersa, które organizowały się w ZSRR. Otrzymał przydział do wydziału propagandy przy sztabie armii generała Andersa w Buzułuku. Gdy alianci zdobywali masyw Monte Cassino, od 17 stycznia do 19 maja 1944 roku, Schütz skomponował melodię do jednej z najsłynniejszych pieśni drugiej wojny światowej. Muzyka powstała w nocy z 17 na 18 maja. Tekst, ułożony przez Feliksa Konarskiego, był gotowy już wcześniej.

Po wojnie Schütz wyjechał do Brazylii, gdzie stworzył duet fortepianowy z Jerzym Petersburskim i pracował w rewiach w Sao Paulo i Rio de Janeiro. Akompaniował też między innymi skrzypkowi Georgesowi Boulangerowi i Wandzie Wermińskiej podczas ich występów w tym kraju.

W 1961 roku osiadł w Monachium, gdzie współpracował z Rozgłośnią Polską Radia Wolna Europa. W tym czasie napisał około 300 piosenek dla audycji "Podwieczorek przy mikrofonie". Skomponował też liczne utwory orkiestrowe, jak: "Mazurskie wesele", "Taniec karpackich zbójników", "Spotkanie królów na Wawelu". Zmarł w 1999 roku w Monachium. Tam został pochowany