Monika Pastuszka-Nędza z działu e-learningu Centrum Edukacji wskazała, że autorka - historyk z Muzeum Auschwitz dr Teresa Wontor-Cichy, podzieliła lekcję na 25 rozdziałów, w których opisała losy Świadków Jehowy i Badaczy Pisma Świętego w czasie wojny, z podziałem na mężczyzn i kobiety, przyczyny ich aresztowania i szczegóły ich deportacji do obozu Auschwitz. „Na przykładzie licznych zdjęć oraz dokumentów możemy zobaczyć historię poszczególnych ludzi, których wiara zaprowadziła do obozu” – dodała.

Teresa Wontor-Cichy we wstępie do lekcji zaznaczyła, że w systemie znakowania więźniów obozów koncentracyjnych fioletowy trójkąt stosowany był dla osób oznaczanych symbolem IBV. „Rozwinięcie tego skrótu daje nazwę organizacji Internationaler Bibelforscher Vereinigung – Międzynarodowe Stowarzyszenie Badaczy Pisma Świętego, skupiającej wyznawców w wielu krajach. W nazistowskich Niemczech ich działalność postrzegana była jako zagrażająca dziełu rozbudowy armii i przywracania chwały niemieckiego oręża. Jej członkowie bowiem odmawiali podjęcia pracy w przemyśle zbrojeniowym, uczestniczenia we wszelkich wydarzeniach mających charakter militarny, a ich dzieci podczas zajęć szkolnych nie wykonywały pozdrowień nazistowskich. Najsurowsze kary spadały na mężczyzn odmawiających służby w wojsku” – napisała.

Wontor-Cichy dodała, że z zachowanej dokumentacji wynika, iż w Auschwitz osadzono co najmniej 387 osób (219 kobiet i 168 mężczyzn), z których co najmniej 138 zaliczonych zostało do kategorii IBV i oznaczonych fioletowym trójkątem. „Ponadto, nie mniej niż 108 osób zaliczono do innych kategorii więźniarskich. Najczęściej do więźniów politycznych i oznaczonych czerwonym trójkątem. Co do pozostałych 141 osób osadzonych w obozie, o których ze zgromadzonych źródeł wiadomo, że byli Świadkami Jehowy, bądź Badaczami Pisma Świętego, nie zdołano ustalić, do jakiej kategorii formalnie zostali zaliczeni” – wyjaśniła.

Według autorki lekcji, w literaturze dotyczącej historii obozów można znaleźć wzmianki o więźniach z fioletowym trójkątem. „Na ogół stanowili w społeczności więźniarskiej bardzo małą grupę, jednak szczególnie zapamiętaną przez innych. Starali się zachowywać pogodę ducha, starannie wykonywali swoją pracę i – o ile pozwalała na to sytuacja w obozie – dbali o swoją odzież. Troszczyli się o swoich współwyznawców, wspierali także innych więźniów, którzy znaleźli się w ich otoczeniu i potrzebowali wsparcia, a odmowa podpisania oświadczenia i uzyskania w ten sposób zwolnienia z obozu budziła u wielu szacunek i uznanie” – podsumowała dr Wontor-Cichy.

Historycy, na podstawie niepełnych danych przyjmują, że w obozach koncentracyjnych i więzieniach zginęło co najmniej 1 tys. Świadków Jehowy z Niemiec oraz co najmniej 400 z innych krajów.

Lekcja w języku polskim jest dostępna pod adresem: https://lekcja.auschwitz.org/2023_swiadkowie_pl/,
a w angielskim: https://lekcja.auschwitz.org/2023_swiadkowie_en/.

Międzynarodowe Centrum prowadzi wszystkie działania edukacyjne Muzeum Auschwitz. Są to studia, seminaria, konferencje, pobyty studyjne, wykłady, warsztaty i prezentacje multimedialne.

Muzeum Auschwitz jest pionierem e-learningu w instytucjach tego typu w Polsce. Pierwszą lekcję, przybliżającą historię obozu opublikowało w 2012 roku.

Niemcy założyli obóz Auschwitz w 1940 roku, aby więzić w nim Polaków. Auschwitz II-Birkenau powstał dwa lata później. Stał się miejscem zagłady Żydów. W kompleksie obozowym funkcjonowała także sieć podobozów. W Auschwitz Niemcy zgładzili co najmniej 1,1 mln ludzi, głównie Żydów. Do obozu deportowali też ok. 150 tys. Polaków, z których blisko połowa nie przeżyła. W Auschwitz ginęli też Romowie, jeńcy sowieccy i osoby innej narodowości. (PAP)