Prezydentura republikanina George'a Busha seniora przypadła na okres ostatecznego rozpadu komunizmu i kresu zimnej wojny, a także wzrostu roli Ameryki w świecie. Jednocześnie był to czas narastania trudności gospodarczych, które zadecydowały o jego przegranej w kolejnych wyborach prezydenckich w 1992 roku.

Z kolei jego syn - George W. Bush junior - sprawował urząd prezydenta przez dwie kadencje, w latach 2001-2009.

Bush senior był zwolennikiem aktywnej polityki zagranicznej. W stosunkach ze Związkiem Radzieckim popierał Michaiła Gorbaczowa i jednocześnie próbował przeciwdziałać rozpadowi imperium sowieckiego. Prowadził działania na rzecz przywrócenia pokoju na Bliskim Wschodzie, popierał zniesienie apartheidu w RPA.

Po rozwiązaniu ZSRR i powstaniu Wspólnoty Niepodległych Państw w 1991 roku uznał nowe kraje i rozpoczął współpracę z Rosją, dążąc do redukcji zbrojeń strategicznych. Podpisał dwa rosyjsko-amerykańskie układy rozbrojeniowe - START I i START II. Za jego prezydentury Stany Zjednoczone prowadziły interwencję zbrojną w Panamie oraz operacje militarne w ramach międzynarodowej koalicji w czasie I wojny w Zatoce Perskiej.

W czasie kadencji Busha w kraju zwiększyła się inflacja, wzrosło bezrobocie i zadłużenie wewnętrzne. Było to głównym powodem jego porażki wyborczej w 1992 roku z demokratą Billem Clintonem.

Po odejściu z Białego Domu George Bush nadal uczestniczył w życiu publicznym kraju, angażował się w promocję działalności charytatywnej. Wskutek postępującej choroby Parkinsona od 2012 roku poruszał się na wózku inwalidzkim. Zmarł 30 listopada 2018 roku w Houston. Pół roku wcześniej, 17 kwietnia, odeszła jego żona Barbara Bush.

(więcej)

George H. W. Bush urodził się 12 czerwca 1924 roku w Milton w stanie Massachusetts. Pochodził z zamożnej rodziny finansisty i polityka Prescotta Busha. W 1943 roku jako ochotnik rozpoczął służbę w lotnictwie marynarki wojennej. Walczył na Pacyfiku jako pilot eskadry lotnictwa morskiego. Doszedł do stopnia porucznika lotnictwa.

W 1944 roku podczas ataku na jedną z japońskich wysp jego samolot został zestrzelony, a 20-letni wówczas Bush został uratowany przez amerykański okręt podwodny, dwaj pozostali członkowie załogi zginęli. Po wojnie ukończył wydział ekonomiczny Uniwersytetu Yale. Rozpoczął pracę w firmie ojca, w której zajmował się sprzedażą sprzętu do wydobywania ropy naftowej. Po kilku latach, w 1953 roku, przeprowadził się do Teksasu i założył własne przedsiębiorstwo "Zapata Petroleum Corporation", zajmujące się wydobywaniem ropy. Do 1964 roku koncentrował się na działalności gospodarczej w Zatoce Meksykańskiej i w krajach arabskich, między innymi w Kuwejcie, gdzie jego firma została zatrudniona do przeprowadzenia wierceń.

Jednocześnie od 1959 roku był aktywnym członkiem Partii Republikańskiej. W 1964 roku rozpoczął karierę polityczną, ubiegając się o fotel senatora z ramienia tego ugrupowania. Pierwsza kampania wyborcza zakończyła się porażką, jednak w 1966 roku udało mu się zdobyć mandat kongresmena, który pełnił przez dwie kadencje, do 1970 roku. Jako członek Izby Reprezentantów brał udział w pracach wielu komisji.

Od 1971 do 1972 roku był stałym ambasadorem USA przy ONZ. Dał się wówczas poznać jako twardy negocjator. W 1974 został wysłany z misją dyplomatyczną do Chin, podczas której przygotowywał grunt do nawiązania stosunków dyplomatycznych. Po dwóch latach został mianowany szefem CIA. Jego zadaniem było zreformowanie agencji wywiadowczej, skompromitowanej niedawną aferą Watergate.

W 1980 roku wziął udział w kampanii prezydenckiej, ale wycofał się, ustępując miejsca Ronaldowi Reaganowi, który jako zwycięzca mianował go wiceprezydentem. Pełnił tę funkcję przez osiem lat. Prezydentem został w 1988 roku z ramienia republikanów, odnosząc zwycięstwo nad demokratą Michaelem Dukakisem. 20 stycznia 1989 roku został zaprzysiężony na stanowisku 41. prezydenta Stanów Zjednoczonych. Był uznawany za kontynuatora polityki administracji Ronalda Reagana.

George Bush sześciokrotnie gościł w Polsce. Jeszcze jako wiceprezydent, w 1987 roku, wystąpił w reżimowej telewizji, przełamując komunistyczną cenzurę. W lipcu 1989 roku, już jako prezydent, podczas wizyty w Warszawie wyraził poparcie dla demokratycznych przemian, dokonanych na drodze porozumienia i pokojowego przekazania władzy przez komunistów. "Polska tworzy teraz swoją własną historię, a Ameryka i cały świat uważnie to obserwują. Rząd polski wykazał odwagę i mądrość, wybierając drogę porozumień Okrągłego Stołu. Dla świata jest natchnieniem to, co się dzieje tutaj" - mówił 9 lipca 1989 roku na lotnisku Okęcie.

Podczas wizyty w 1997 roku otrzymał tytuł honorowego obywatela Gdańska. Za wkład w obalenie komunizmu i odzyskanie przez Polskę niepodległości w 2005 roku został uhonorowany Nagrodą im. Jana Nowaka-Jeziorańskiego. W 2014 roku w wywiadzie udzielonym TVP1 powiedział, że "bez męstwa Polaków wszystkie dyplomatyczne zabiegi i międzynarodowe negocjacje z końca lat 80. nie przyniosłyby przemian w Europie. To zwyczajni ludzie zapoczątkowali zmianę biegu historii".