Zapoczątkował politykę "odprężenia” w stosunkach Wschód-Zachód. W opinii wielu ekspertów pozwoliło to odbudować siły osłabionym, między innymi po wojnie w Wietnamie, Stanom Zjednoczonym i zachwiać potęgą bloku wschodniego.

Richard Nixon unormował stosunki z Chinami, a także zawarł w 1972 roku z ZSRR układ SALT I (Strategic Arms Limitation Treaty), dotyczący ograniczenia zbrojeń strategicznych. Jednocześnie dążył do definitywnego wycofania sił amerykańskich z Wietnamu. W 1973 roku strony konfliktu podpisały w Paryżu porozumienie o zawieszeniu działań wojennych.

W polityce wewnętrznej napotykał na opór większości demokratycznej w Kongresie. Jego rządowi nie udało się ograniczyć tempa inflacji i przezwyciężyć pogłębiającej się recesji gospodarczej.

Bezpośrednią przyczyną ustąpienia Richarda Nixona ze stanowiska, 9 sierpnia 1974 roku, była afera Watergate, która przez długi czas paraliżowała amerykańskie życie publiczne. W 1972 roku w kompleksie Watergate, gdzie znajdowała się siedziba Partii Demokratycznej, zatrzymano włamywaczy, w tym osoby z komitetu na rzecz reelekcji Richarda Nixona. Znaleziono przy nich urządzenia podsłuchowe. W toku śledztwa ustalono, że włamanie było uzgodnione z prezydentem. Afera ujawniła korupcję i nadużycia władzy przez Nixona, który posługiwał się FBI i CIA do kontrolowania przeciwników politycznych. Został zmuszony do ustąpienia z urzędu prezydenckiego, po tym jak Kongres zapowiedział postawienie go w stan oskarżenia.

Richard Nixon był pierwszym urzędującym prezydentem Stanów Zjednoczonych, który w 1972 roku przyjechał do Polski. Efektem wizyty stała się zapowiedź amerykańskich kredytów i licencji dla Polski oraz zwiększenia wymiany handlowej między PRL a USA. Zmarł w 1994 roku w Nowym Jorku.

(więcej)

Richard Nixon urodził się 9 stycznia 1913 roku w osadzie Yorba Linda w Kalifornii. Ukończył prawo na prestiżowym Duke University w Karolinie Północnej. Podczas II wojny światowej służył w marynarce wojennej. Po demobilizacji w 1946 roku dostał propozycję od lokalnej organizacji Partii Republikańskiej, aby ubiegać się o mandat kongresmena ze swojego okręgu wyborczego.

W Izbie Reprezentantów zasiadał w latach 1947-1950. W tym czasie wsławił się udziałem w komisji do spraw działalności antyamerykańskiej. Popierał między innymi antystrajkową ustawę Tafta-Hartleya oraz rozszerzenie świadczeń społecznych i obniżkę podatków. Do 1953 roku był senatorem, następnie do 1961 sprawował urząd wiceprezydenta, za kadencji Dwighta Eisenhowera.

W 1960 roku Richard Nixon uzyskał republikańską nominację na stanowisko prezydenta, jednak wyborów nie wygrał. Zwyciężył demokrata John Fitzgerald Kennedy. Do walki o fotel prezydencki stanął ponownie w 1968. Pokonał wówczas minimalną większością głosów demokratę Huberta Humphrey'a. Został 37. prezydentem USA, w wieku 56 lat. Jego zaprzysiężenie na najwyższy urząd w państwie odbyło się 20 stycznia 1969 roku. W 1972 Richard Nixon po raz kolejny wygrał wybory prezydenckie. Dwa lata później na skutek afery Watergate ustąpił z urzędu prezydenckiego. Jego miejsce zajął wiceprezydent Gerald Ford, który ułaskawił swego poprzednika.

W latach 80. Nixon skupił się na podróżach zagranicznych. W lipcu 1986 roku w Moskwie spotkał się z ambasadorem ZSRR w Stanach Zjednoczonych Anatolijem Dobryninem. Trzy lata później w Pekinie rozmawiał z premierem Li Pengiem. W marcu 1991 roku ponownie odwiedził Związek Radziecki, gdzie spotkał się z Michaiłem Gorbaczowem i Borysem Jelcynem. Rok później zaapelował do prezydenta George’a Busha o udzielenie pomocy Rosji i krajom na wschodzie Europy, na wzór powojennego planu Marshalla.
Zmarł w wieku 81 lat. Został pochowany w rodzinnej miejscowości Yorba Linda.