Znajdujemy w nim informację o chrześcijanach, którzy w tym dniu gromadzili się w Kościele Krzyża na Golgocie, gdzie czytano fragmenty ewangelii odnoszące się do męki Jezusa. Egeria opisała też zwyczaje liturgiczne w Jerozolimie, w tym również wielkopostne oraz Wielkiego Tygodnia wraz z Triduum Paschalnym i Niedzielą Wielkanocną.

Liturgia jerozolimska zainspirowała Kościoły na zachodzie Europy. Od VII wieku papież udawał się do bazyliki na Lateranie, w której czytano opis męki Chrystusa według św. Jana. Od średniowiecza na liturgię tego dnia składała się również procesja z krzyżem, symbolizująca drogę krzyżową Jezusa.

Od XVII wieku w Wielki Piątek organizowane są widowiska pasyjne, które przedstawiają mękę Chrystusa, od pojmania w Ogrodzie Oliwnym, poprzez sąd Piłata i Drogę Krzyżową, aż do ukrzyżowania na Golgocie.

Tradycją Wielkiego Piątku jest też strojenie Grobów Pańskich. Zwyczaj budowania Grobu wywodzi się z Jerozolimy. W Polsce upowszechnił się w XIII wieku. Przy Grobie Pańskim sprawowano specjalną straż, pełnioną przez mężczyzn. Strażnicy byli ubrani w stroje wojowników rzymskich, reprezentujące różne cechy rzemieślnicze lub regiony folklorystyczne kraju. W ostatnich latach wraca się do tej tradycji.