Ponowny pogrzeb o charakterze państwowym rozpocznie wystawienie trumny (10.00) w Kaplicy Domowej Pałacu Lubomirskich w Przeworsku. 20 stycznia o godzinie 11.30 kondukt żałobny wyruszy do Bazyliki Kolegiackiej pod wezwaniem Ducha Świętego w Przeworsku. W południe zostanie odprawiona msza święta pod przewodnictwem arcybiskupa Józefa Michalika. Następnie rozpoczną się uroczystości pogrzebowe w Kaplicy Bożego Grobu i złożenie trumny w Krypcie Rodowej Lubomirskich. Odsłonięte zostaną także tablice epitafijne Andrzeja Lubomirskiego i Henryka Lubomirskiego, mecenasa sztuki i założyciela Muzeum Książąt Lubomirskich we Lwowie.

Książę Andrzej Lubomirski, herbu Szreniawa bez Krzyża, urodził się w 1862 roku w Krakowie, jako trzeci, i ostatni po swoim ojcu, ordynat przeworski. Uzyskał doktorat z prawa. Był jednym z przywódców konserwatystów galicyjskich, kuratorem Ossolineum we Lwowie, członkiem austriackiej Izby Panów i prezesem Galicyjskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie. Poseł na Sejm Galicyjski od 1898 roku, a w latach 1907-1911 do Rady Państwa w Wiedniu XI kadencji.

Twórca powiatu przeworskiego, cukrowni i kolei wąskotorowej, członek Rady Miasta Przeworska i Rady Powiatowej, a także znawca rolnictwa, podróżnik i miłośnik nowości technicznych. Był ekspertem delegacji polskiej na konferencji pokojowej w Paryżu w 1919 roku zajmującym się zagadnieniami gospodarczymi. Pełnił funkcję wiceprezesa Rady Centralnego Związku Polskiego Przemysłu, Górnictwa, Handlu i Finansów w 1920 roku. W latach 1930-1935 był posłem na Sejm wybranym z listy Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem.

Andrzej Lubomirski kontynuował misję swojego dziadka i ojca, ordynaci przeworscy byli między innymi darczyńcami i kuratorami Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie oraz twórcami Muzeum im. Lubomirskich we Lwowie.
3 maja 1928 roku został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Od 1885 roku był mężem hrabiny Eleonory Husarzewskiej, z którą miał trzy córki i syna. W czasie II wojny światowej przebywał w Przeworsku i Lwowie. W 1944 roku po przeprowadzeniu reformy rolnej przez komunistyczne władze, ordynacja przeworska została zlikwidowana. Andrzej Lubomirski wyjechał z kraju. Zmarł 29 listopada 1953 roku w Jacarezinho w Brazylii. Miał 91 lat.