Eugeniusz Kwiatkowski walczył na frontach I wojny światowej. W okresie II RP pełnił między innymi funkcję ministra przemysłu i handlu w rządzie Kazimierza Bartla oraz wicepremiera i ministra skarbu w gabinetach Mariana Zyndrama-Kościałkowskiego i Felicjana Sławoja Składkowskiego. 17 września 1939 wraz z rządem opuścił Polskę. Internowany w Rumunii do 1945 roku, po wojnie wrócił do kraju.
Zasłynął jako autor planu rozwoju gospodarczego z 1936 roku, którego najważniejszym założeniem było umocnienie pozycji państwa polskiego poprzez tworzenie gospodarczej niezależności. W ramach realizacji planu powstały zakłady przemysłu zbrojeniowego, lotniczego, chemicznego. Tworzono huty, walcownie, zakłady produkcji gumy i kauczuku. Eugeniusz Kwiatkowski patronował Centralnemu Okręgowi Przemysłowemu, jednemu z największych przedsięwzięć ekonomicznych II Rzeczypospolitej. Celem stworzenia COP-u było zwiększenie ekonomicznego potencjału Polski, rozbudowa przemysłu ciężkiego i zbrojeniowego, a także zmniejszenie bezrobocia wywołanego skutkami wielkiego kryzysu. Ekonomista stał się również szeroko znany jako autor koncepcji rozwoju handlu morskiego i budowniczy portu w Gdyni. Przyczynił się do powstania polskiej floty handlowej, uwalniając kraj od opłacania obcych armatorów. Z jego inicjatywy powstała Dalekomorska Flota Rybacka. Po wojnie był szykanowany przez władze PRL. Został odsunięty od działalności publicznej, z administracyjnym zakazem pobytu na Wybrzeżu i w Warszawie. Mieszkał w Krakowie. Poświęcił się pracy naukowej z dziedziny chemii, ekonomii i historii. Zmarł w 1974 roku.
Pośmiertnie, w 1996 roku, został uhonorowany najwyższym polskim odznaczeniem - Orderem Orła Białego. Jego popiersie znajduje się w ogrodach Łazienek Królewskich.
(więcej)
Urodził się 30 grudnia 1988 roku w Krakowie. Studiował chemię we Lwowie i Monachium. Dyplom inżyniera chemii uzyskał w 1912 roku. Podczas studiów działał w organizacjach niepodległościowych "Zet" i "Zarzewie, potem w "Polskich Drużynach Strzeleckich". W czasie I wojny światowej walczył w Legionie Wschodnim, następnie w Legionach Polskich, zajmował się też pracą konspiracyjną w Polskiej Organizacji Wojskowej. W okresie wojny polsko-bolszewickiej pracował w Głównym Urzędzie Zaopatrzenia Armii przy ministerstwie spraw wojskowych. W 1921 roku wystąpił z wojska w stopniu porucznika.
Jeszcze podczas I wojny pełnił funkcję zastępcy dyrektora Gazowni Lubelskiej, następnie - jako docent - wykładał chemię węgla kamiennego i gazu na Politechnice Warszawskiej. W 1921 roku został dyrektorem technicznym w Państwowej Fabryce Związków Azotowych w Chorzowie. Przez cztery lata doprowadził do rozkwitu fabryki, pozbawionej przez Niemców dokumentacji i personelu technicznego. W latach 20. był między innymi ministrem przemysłu i handlu w rządzie Kazimierza Bartla, a od 1935 roku - wicepremierem i ministrem skarbu w gabinetach Mariana Zyndrama-Kościałkowskiego oraz Felicjana Sławoja Składkowskiego. 17 września 1939 roku wraz z rządem opuścił Polskę.
Internowany w Rumunii do 1945 roku. Po wojnie wrócił do kraju i w latach 1945-1948 był Delegatem Rządu dla Spraw Wybrzeża. Niepokorny wobec komunistycznych władz, wkrótce został odsunięty od pełnionych obowiązków. Eugeniusz Kwiatkowski był autorem wielu prac ekonomicznych, między innymi "Postęp gospodarczy Polski", "Dysproporcje. Rzecz o Polsce przeszłej i obecnej" oraz "Powrót Polski nad Bałtyk" . Za wkład w rozwój polskiej gospodarki morskiej oraz ogólnej teorii ekonomii w 1974 roku Uniwersytet Gdański przyznał mu tytuł doktora honoris causa. Zmarł 22 sierpnia 1974 roku w Krakowie. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.