Od 2012 do 2016 roku sprawował funkcję dyrektora Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. Za jego kadencji zostało otwarte Muzeum Katyńskie Oddział Martyrologiczny Muzeum Wojska Polskiego na Cytadeli Warszawskiej. Od 2017 roku był związany z Muzeum Łazienki Królewskie - najpierw jako pełniący obowiązki dyrektora, a od 2018 roku jako dyrektor placówki.

Zbigniew Wawer był autorem kilkudziesięciu publikacji książkowych, w tym monografii "Monte Cassino", współautorem książki "Wojsko polskie w II wojnie światowej" oraz artykułów naukowych z zakresu historii Polski i wojskowości, a także publikacji popularnonaukowych dla "Rzeczpospolitej", "Mówią Wieki", "Poligon" i "Wojsko Polskie - Hachette". Był także pomysłodawcą wielu wystaw muzealnych, wśród nich "Wielka wojna 1914-1918. Prawdziwy koniec Belle Époque", "Usque ad finem. Książę Józef Poniatowski w Bitwie Narodów pod Lipskiem" oraz "Tobruk 1941. W 75. rocznicę walk Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich w obronie pustynnej twierdzy".

Profesor Wawer pisał także scenariusze do filmów historycznych. Był scenarzystą, współrealizatorem oraz autorem komentarza do dokumentu "Dopóki w sercach naszych" o historii Instytutu Polskiego i Muzeum im. Generała Sikorskiego w Londynie. Za realizację tego filmu został uhonorowany członkostwem Bractwa Złotej Szabli jako jedyna osoba z Polski.

Zbigniew Wawer zmarł 12 grudnia 2022 roku w Warszawie. Podczas mszy świętej pogrzebowej, biskup polowy Wojska Polskiego Wiesław Lechowicz powiedział w homilii, że profesor nie był zwykłym muzealnikiem i historykiem, ale pasjonatem, przybliżającym Polakom dokonania żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. W swych pracach przeprowadzał dogłębne analizy kampanii, a jednocześnie oddawał głos ludziom: dowódcom i żołnierzom. Starał się nie tylko dokładnie badać fakty, ale zrozumieć, co czuli i myśleli uczestnicy wydarzeń - podkreślił biskup Lechowicz.

Po mszy świętej w Katedrze Polowej Wojska Polskiego profesor Wawer spoczął na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. Pośmiertnie został uhonorowany Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.

(więcej)

Urodził się 17 marca 1956 w Warszawie. W latach 1975-1979 studiował historię na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1980 roku prowadził badania naukowe w Archiwum Instytutu Polskiego i Muzeum im. gen. Sikorskiego, w Instytucie Marszałka Piłsudskiego oraz w Studium Polski Podziemnej w Londynie. W 1988 roku uzyskał tytuł doktora nauk humanistycznych, a w 2010-tym doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie historii.

W latach 1985-2001 był pracownikiem Instytutu Historii Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. Od 1991 roku współpracował z Telewizją Polską. Zrealizował kilkadziesiąt filmów dokumentalnych oraz kilkaset programów historycznych. Od 2012 do 2016 roku był dyrektorem Muzeum Wojska Polskiego. W 2017-tym został dyrektorem Łazienek Królewskich w Warszawie. Był członkiem Rady do spraw Muzeów i Miejsc Pamięci Narodowej oraz Rady Ochrony Zabytków przy Ministrze Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a także Rad Muzeów przy Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku, Muzeum im. Kazimierza Pułaskiego w Warce, Muzeum Regionalnym w Kutnie, Muzeum Ziemi Sochaczewskiej i Pola Bitwy nad Bzurą w Sochaczewie.

Profesor Wawer był wielokrotnie odznaczony, między innymi Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Pro Bono Poloniae, fińskim Orderem Białej Róży IV klasy, holenderskim Krzyżem Oficerskim Orderu Oranje-Nassau, Krzyżem Zasługi III klasy Ministerstwa Obrony Estonii, Krzyżem Kawalerskim Orderu Węgierskiego, Krzyżem Uznania Republiki Łotewskiej. W październiku 2022 roku otrzymał nagrodę Instytutu De Republica, popularyzującego polską naukę, za cały dorobek naukowy w dziedzinie nauk humanistycznych, społecznych lub sztuki.